Σήμερα επισκεφθήκαμε με τη μεγάλη μου κι ένα συμμαθητή της το Εθνικό Ιστορικό Μουσείο. Τη μέρα που τα είχαν πάει με το σχολείο, η Κωνσταντίνα ήταν με πυρετό κι έτσι της υποσχέθηκα να πάμε μόνοι μας μια μέρα. Έτσι σήμερα που ήμασταν καλά, πλησιάζει κι η 25η Μαρτίου και είναι στις προετοιμασίες της γιορτής του σχολείου, το πήραμε απόφαση!Ήταν μια πολύ ωραία εμπειρία, τα παιδιά ευχαριστήθηκαν πολύ, αλλά και μεις οι μαμάδες. Προσωπικά δεν είχα ξαναπάει στο Μουσείο αυτό και μου άρεσε πάρα πολύ. Περιποιημένες και προσεγμένες όλες οι εκθέσεις και όλα τα εκθέματα εξαιρετικά ενδιαφέροντα και συγκινητικά.
Και λέγοντας για τους προγόνους θέλω να ξαναπώ, πόσο σημαντική είναι η ιστορική εθνική μνήμη. Χωρίς παρελθόν δεν μπορείς να πας μπροστά, κυρίως γιατί δεν ξέρεις ποιος είσαι, γιατί τώρα είσαι αυτός που είσαι, πώς αλλιώς θα μπορούσαν να είναι τα πράγματα. Η ιστορία είναι ο μεγαλύτερος δάσκαλος για τη ζωή. Στο μουσείο εκτός από τα κειμήλια των αγωνιστών, υπάρχουν εκθέσεις με τα προσωπικά αντικείμενα των βασιλιάδων της Ελλάδας, αλλά και με παραδοσιακές φορεσιές. Το να αρνούμαστε κάποιες πτυχές της ιστορίας μας, όπως είναι η βασιλεία στην Ελλάδα, το θεωρώ τουλάχιστον γελοίο. Δεν σημαίνει ότι θα έρθει πίσω η βασιλεία αν εκθέσουμε τα αντικείμενα τους ή αν αναδείξουμε κάποια μνημεία εκείνης της εποχής, όπως είναι τα βασιλικά ανάκτορα, που ρημάζουν. Είναι κι αυτή μια πτυχή της ιστορίας του τόπου μας, είτε συμφωνούμε είτε διαφωνούμε με αυτήν. Δεν γίνεται απλά να την διαγράφουμε. Αυτή όμως είναι μια άλλη, μεγάλη συζήτηση.
