Πρόσφατα ολοκλήρωσα την μελέτη του βιβλίου ” Ο δρόμος ο λιγότερο ταξιδεμένος” του Scott Peck. Όσο το διάβαζα σκεφτόμουν διαρκώς πόσο πολύ ήθελα να μιλήσω γι’ αυτό. Ήταν ένα από τα πιο δύσκολα βιβλία που έχω διαβάσει, αλλά και από τα πιο διαφωτιστικά.

Λίγα λόγια για το βιβλίο

Στο οπισθόφυλλο διαβάζουμε ότι στο βιβλίο αυτό ο συγγραφέας μας μιλά για “μια νέα ψυχολογία της αγάπης, των παραδοσιακών αξιών και της πνευματικής ανάπτυξης”. Η αλήθεια είναι πως, όντως αυτά τα οποία γράφονται στο βιβλίο αυτό, δεν έχουν καμία σχέση με οτιδήποτε άλλο έχω διαβάσει σε βιβλία ψυχολογίας και αυτοβελτίωσης. Ασχολείται πάρα πολύ με την αγάπη, όλο το θέμα του βιβλίου είναι η αγάπη. Εστιάζει στην αγάπη των γονιών προς τα παιδιά και στο πώς η απουσία αυτής ή η λανθασμένη αντίληψη του τι ακριβώς είναι η αγάπη επιδρά στην ψυχική και ακόμα και στην σωματική υγεία των παιδιών , στην ενήλικη ζωή τους. Ο συγγραφέας μιλά με παραδείγματα από τα αναρίθμητα περιστατικά που είχε ως ψυχολόγος .

Το βιβλίο αποτελείται από τέσσερα κεφάλαια . Στο πρώτο μιλά για την πειθαρχία, όπου ξεκινά από την παιδική ηλικία και την σχέση του γονιού με τα παιδιά. Η σχέση αυτή επηρεάζει την ενήλικη ζωή του ανθρώπου, τόσο την ψυχική και την πνευματική όσο και την βιολογική . Εξηγεί γιατί δημιουργούνται οι νευρώσεις , αλλά και ξεκαθαρίζει πόσο δύσκολο είναι το ταξίδι προς την συνειδητότητα και την επίγνωση του εαυτού μέσα από την ψυχοθεραπεία.

Στο δεύτερο μέρος μιλά για την αγάπη. Ο Σκοτ Πεκ δίνει έναν ολόκληρο ορισμό για το τι ακριβώς είναι η αγάπη. Την διαχωρίζει από τον έρωτα και μας ξεκαθαρίζει γιατί, με παραδείγματα από την κλινική του εμπειρία. Μιλά για την διαστρέβλωση της αγάπης, για τις προϋποθέσεις του να αγαπήσει κανείς και για τα χαρακτηριστικά της. Μέσα στις σελίδες του βιβλίου διαβάζουμε γιατί η αγάπη δεν είναι συναίσθημα, ποιοι είναι οι κίνδυνοι που μας απομακρύνουν από το να αγαπήσουμε, αλλά και γιατί η αγάπη είναι πειθαρχημένη. Τέλος μιλά για το μυστήριο της αγάπης. Στο τρίτο κεφάλαιο μιλά για την σχέση της ψυχολογίας με την θρησκεία. Και τέλος στο τέταρτο με τον τίτλο Θεία Χάρη συνδέει όλη την ψυχολογία μας με τον Θεό.

Η άποψή μου για το βιβλίο

Το βιβλίο “Ο δρόμος ο λιγότερο ταξιδεμένος” είναι ένα από τα που με δυσκόλεψαν περισσότερο. Ο συγγραφέας γράφει πολύ συχνά ωμά αλήθειες και φόβους που οι περισσότεροι άνθρωποι έχουμε στο πίσω μέρος του μυαλού μας. Κάποιοι από εμάς ίσως αυτούς τους φόβους τους έχουμε στο μπροστινό μέρος του μυαλού μας. Διαβάζοντας τις αλήθειες αυτές κάτι αναταράσσεται μέσα μας και τρομάζουμε . Παρόλαυτά, με βοήθησε πολύ σε μια εκ νέου διαρκή ενδοσκόπηση. Με παρακίνησε να εξετάσω με διαφορετικό τρόπο προκλήσεις της καθημερινότητας, της σχέσης, τηςανατροφής των παιδιών μου και να εστιάσω λίγο παραπάνω στον χειρισμό όλων αυτών των προσωπικών μου φόβων σε σχέση με την συμπεριφορά μου προς αυτά.

Η ψυχοθεραπεία ως εργαλείο για την ανάπτυξη της προσωπικότητάς μας και της επίγνωσης του εαυτού μας είναι μια διαδικασία πολύ δύσκολη. Ο Σκοτ Πεκ δεν διστάζει να το πει αυτό ξεκάθαρα. Σε μια εποχή που τα περισσότερα βιβλία τα οποία πραγματεύονται την αυτοβελτίωση , χαϊδεύουν τις αδυναμίες και τα πάθη μας, η γραφή του Σκοτ Πεκ θα σας φανεί σχεδόν σκληρή. Παρόλαυτα, η αλήθεια είναι συχνά σκληρή. Το ίδιο και ο δρόμος προς την αληθινή αυτογνωσία. Αλλά και ο δρόμος της αγάπης, δεν είναι στρωμένος ροδοπέταλα. Πιστεύω λοιπόν ότι το βιβλίο αυτό μόνο καλό θα κάνει και όχι κακό.

Επιπλέον όμως το σημαντικότερο για μένα είναι πως διάβασα γραμμένα πάρα πολλά από όσα τόσα χρόνια με απασχολούν . Ήταν απίστευτα λυτρωτικό , όσο και διαφωτιστικό να βλέπω γραμμένα πράγματα που σκέφτομαι , που έχω νιώσει και ζήσει ή με έχουν προβληματίσει. Επίσης η ξεκάθαρη άποψη του συγγραφέα να εντάξει μέσα στην ψυχολογία τον Θεό και να μην διστάσει να αναγνωρίσει την εξάρτησή μας και την σχέση μας με Εκείνον για μένα λειτούργησε πολύ θετικά. Μην ξεχνάμε πως αυτό το βιβλίο δεν είναι θρησκευτικό, δεν απευθύνεται σε κοινό χριστιανικό και σε καμία περίπτωση δεν είναι θεολογικό. Εν συνόλω θεωρώ ότι οι απόψεις του συγγραφέα προσφέρουν πάρα πολλά στην εποχή του “όλα επιτρέπονται”, του “να κάνεις ό,τι σε κάνει να νιώθεις καλά” και του “πώς να γνωρίσετε τον εαυτό σας με τρία βήματα”. Το βιβλίο βέβαια δεν είναι καθόλου καινούργιο, παρόλαυτα είναι εξαιρετικά επίκαιρο.

Μερικά σημεία που θέλουν προσοχή

Όπως έγραψα και πριν το βιβλίο αυτό δεν είναι γραμμένο από θεολόγο και δεν απευθύνεται σε χριστιανούς. Σε πολλά σημεία του υπάρχουν στοιχεία που κινδυνεύουν να χαρακτηριστούν πανθεϊστικά. Θέλει λίγη προσοχή σε όσα γράφει για την Θεία Χάρη και την ένωση του ανθρώπου με τον Θεό. Είναι λογικό να υπάρχει μια σύγχυση, καθώς ο συγγραφέας δεν είναι θεολόγος, δεν είναι Ορθόδοξος και πιθανότατα την διάκριση της ουσίας και των ενεργειών του Θεού την αγνοεί. Προσωπικά σε πολλά σημεία χρειάστηκε να διαβάσω ή να ρωτήσω κάποιον θεολόγο για να διευκρινίσω ορισμένα πράγματα που με παραξένεψαν ή με μπέρδεψαν. Γενικά προσέχω πολύ σε τέτοιου είδους αναγνώσματα. Κάποια πράγματα με πρώτη ανάγνωση μας ενθουσιάζουν, αλλά περιέχουν σοβαρά λάθη ή στρεβλώσεις που καλό είναι να μην τις ενστερνιζόμαστε. Πέρα από αυτά τα σημεία όμως, η ουσία του βιβλίου με κάλυψε απόλυτα.

Εν κατακλείδι

Όσο περνάνε τα χρόνια και μεγαλώνω, τόσο περισσότερο αναπτύσσω μια αντίσταση σε οτιδήποτε υπόσχεται ευκολία και ταχύτητα. Έχω διαπιστώσει, συχνά με επίπονο τρόπο, πως τα εύκολα και γρήγορα κρύβουν παγίδες ή απλώς είναι απάτες. Τα καλά πράγματα της ζωής μας απαιτούν όλον τον χρόνο μας, όλη την προσπάθειά μας, όλη την αγάπη μας τελικά, όπως την ορίζει ο Σκοτ Πεκ. Πριν λίγο καιρό είχα γράψει σχετικά πως ό,τι είναι καλό είναι δύσκολο. Και ολόκληρο το βιβλίο του αυτό, μας λέει τελικά ακριβώς αυτό. Πως ο δρόμος αυτός της αγάπης που περιγράφει, δηλαδή της διαρκούς πνευματικής μας ανέλιξης, είναι δρόμος πολύ πολύ δύσκολος και κοπιαστικός. Είναι μια διαρκής πάλη.

Ολοκληρώνοντας την μελέτη του βιβλίου “Ο δρόμος ο λιγότερο ταξιδεμένος” δεν θα πω ότι έγινα καλύτερος άνθρωπος. Αυτό πιστεύω ότι δύσκολα μπορεί να γίνει απλά μελετώντας ένα βιβλίο. Μπορώ όμως με βεβαιότητα να πω ότι έχω πιο ξεκάθαρα καταλήξει για πολλά βασικά ερωτήματα που με απασχολούν.

Δεν σας υπόσχομαι πως αυτό το βιβλίο θα αλλάξει την ζωή σας. Όμως αν το διαβάσετε είμαι σίγουρη πως θα αλλάξει την σκέψη σας για πολλά πράγματα στην ζωή σας. Σας το προτείνω.

Σας φιλώ!