Παντού ανθισμένες μαργαρίτες

Καλησπέρα
φιλαράκια μου! Με υπέροχο ανοιξιάτικο καιρό μας αποχαιρετά ο ξανθός
Απρίλης, ο οποίος ούτε και πήρα είδηση πώς πέρασε… Σήμερα δεν θα
μιλήσω πολύ, αλλά θα αφήσω να μιλήσουν κάποιες φωτογραφίες. 

Είναι από
τις λίγες μέρες που περάσαμε στο εξοχικό μας, τώρα το Πάσχα. Το σπίτι
μας βρίσκεται σε ένα μικρό και γραφικότατο χωριουδάκι, με πανοραμική
θέα. 
Αυτό το μέρος , αλλά και το σπίτι, το αγάπησα από την πρώτη στιγμή
που πάτησα το πόδι μου εκεί. Δεν ξέρω τι είναι αυτό που μου αρέσει πιο
πολύ… Η υπέροχη τοποθεσία; Τα παλιά πέτρινα σπίτια και τα στενά
δρομάκια; Η απίθανη ποικιλία της βλάστησης; Η θέα; Μάλλον όλα μαζί, όλα
αυτά που κάνουν αυτό το αγαπημένο μέρος ένα μικρό κομματάκι του
Παραδείσου πάνω στη γη. Οι μέρες που μείναμε δεν ήταν πολλές, αφού οι
υποχρεώσεις μας περίμεναν, αλλά τόσο όμορφες και γεμάτες, που άρκεσαν
για να γεμίσουμε μπαταρίες μέχρι το καλοκαίρι! 

Το χωριό μας.

Αν συννεφιασμένη, η θέα είναι πάντα μαγευτική…

… που την απολαμβάνει η νέα μας μπουκαμβίλια …

…αλλά και η μηλιά μας.

Κατηφορίζοντας προς τις κούνιες…

…συναντήσαμε αμέτρητες ολάνθιστες τριανταφυλλιές…

…παλιά αρχοντικά σπίτια…

…υπέροχα παρτέρια ανάμεσα σε γαλάζια παντζούρια…

…δρομάκια γεμάτα γλάστρες κι ευωδιές…

…και μια πολυάσχολη πεταλούδα, που μας τίμησε με μια αποκλειστική φωτογραφία.

Επιστρέφοντας παίξαμε λίγο κοντά στο τζάκι…

…κι όταν όλοι κοιμήθηκαν, η μαμά χαλάρωσε για λίγο, ακούγοντας μόνο το κελάηδισμα των πουλιών… Σας φιλώ!!!