Σήμερα το απόγευμα παίξαμε με τα μικρά διάφορα. Αρχικά πήγα στο σούπερμάρκετ της Κωνσταντίνας, η οποία ήταν η κυρία στο ταμείο. Έπρεπε να δώσω “πενηντάικο”, το οποίο όμως εκείνη μου το πλήρωσε τελικά… Δεν κατάλαβα ακριβώς τη λογική!! 😉
Μετά η Λιλίκα συγύρισε ό,τι ήταν ακατάστατο: μάζεψε τα χαρτάκια, άδειασε την ντουλάπα, μαγείρεψε, σκούπισε, “έντυσε” και τα μωρά της. Πολλές δουλειές θα μου πεις για ένα μωρό 18 μηνών, όμως το δικό μου το παιδί είναι εξελιγμένο!! (Λέει η μαμά κουκουβάγια).
Και φυσικά, δεν μπορούσαμε να μην παίξουμε κομμωτήριο. Έτυχε σήμερα να έχω ισιώσει τα μαλλιά μου και όπως καθόμουν κάτω, πήραν κι οι δυο τους από μια χτένα κι άρχισαν να με … χτενίζουν!! Μπορεί να έχασα και τα μισά μου μαλλιά από το πολύ τράβηγμα, όμως το αποτέλεσμα ήταν μάλλον πολύ καλό, γιατί η Κωνσταντίνα στο τέλος μου είπε: “Εντάξει μαμά, θα είσαι όμοφη για τον μπαμπά τώα”!!!! 🙂
Θα μου πείτε, σιγά, μόνο τα δικά σου νομίζεις ότι τα κάνουν αυτά;; Όλα τα παιδάκια το ίδιο χαριτωμένα είναι, ίσως κι ακόμα περισσότερο. Ναι, όντως…
Απλά, διάβαζα κάποιες εμπειρίες από τοκετούς κι εγκυμοσύνες από άλλες μανούλες και σκεφτόμουν και τα δικά μου. Έπεσε το μάτι μου και σε κάποια σχόλια, τύπου “δεν σκέφτομαι δεύτερο”, “δεν υπάρχει περίπτωση” κ.τ.ο. Σκέφτομαι και πόσο δύσκολο είναι για μια μητέρα να βρει δουλειά, τη στιγμή μάλιστα, που οι μητέρες έχουν μεγαλύτερη ανάγκη να δουλέψουν. Και λέω, τελικά έκανα σωστές επιλογές; Μήπως οι άλλες κοπέλες έχουν δίκιο; (Συνειρμοί απίστευτοι… ξέρετε τώρα πώς είναι αυτά…)
Αλλά μετά από αυτό το κομμωτήριο και τα σκαστά φιλάκια της Λιλίκας μου, να σας πω. Και να ξανάρχιζα πάλι από την αρχή, όσες φορές κι αν μου δινόταν η ευκαιρία πάλι τις ίδιες επιλογές θα έκανα. Γιατί δεν αλλάζω με καμία καριέρα και με κανένα σώμα αψεγάδιαστο αυτές τις στιγμές ευτυχίας που μου χαρίζουν οι θησαυροί αυτοί και ο άντρας μου. Ναι, δεν λέω, δεν είναι κάθε απόγευμα σαν το σημερινό. Υπάρχουν μέρες, που απλά κοιτάω το ρολόι, πότε θα περάσει η ώρα για να πέσουν για ύπνο. Αλλά γιατί, όταν δεν έχεις παιδιά όλα είναι ρόδινα; Πολύ αμφιβάλλω!!
Μη μακρηγορώ όμως… Είπαμε συνειρμοί… Έχω χάσει και το ημερολόγιό μου, οπότε καταφεύγω εδώ στο μπλογκάκι μου… 🙂
Ελπίζω να περάσατε κι εσείς όμορφα σήμερα!
Καληνύχτα!!
