Εννοείται ότι μετά τα σύννεφα έρχεται μια λιακάδα. Όμως μέχρι να έρθει αυτή η λιακάδα, ντύνεσαι ζεστά, παίρνεις μαζί και μια ομπρέλλα καλού -κακού και περιμένεις. 
Να ξεσπάσει μπόρα ή απλά να βγει ο ήλιος.

Τι κάνεις όμως αυτές τις ώρες της συννεφιάς και της αναμονής; Δεν μπορώ να ακούσω άλλα για υπομονή και τα όμοια. 
ΟΚ! Υπομονή! Κάτι πιο πρακτικό; Χειροπιαστό; 
Είμαι στην πιο παραγωγική και δημιουργική ηλικία, μαζί με χιλιάδες άλλους. Και τα χέρια μου είναι δεμένα. Δεν αξίζει τίποτα αυτό που σπούδασα. Δεν μετράει καθόλου αν και πόσο δούλεψα. Τι στο καλό έπρεπε δηλαδή να έχω κάνει;;;; Ας μου πουν! Ή τουλάχιστον ας ξεκαθαρίσουν ότι αυτό που θέλουν είναι υπάλληλοι – καροτσάκια,  24hrs on-call.  Από την αρχή, να ξέρουμε τι μας περιμένει. 
Ο Θεός θα βοηθήσει. Έλεγαν όμως οι αρχαίοι, συν Αθηνά και χείρα κίνει. Έλα που όχι χείρα, ούτε δάχτυλο δεν μπορώ να κουνήσω! 
Ασυναρτησίες… Φταίει η απογοήτευση για ακόμη μια φορά. 
Καλή μέρα.