Το φθινόπωρο η Κωνσταντίνα είχε πάει επίσκεψη με το σχολείο στο Μουσείο Σχολικής Ζωής και Εκπαίδευσης. Από εκείνη την επίσκεψη όλα τα πιτσιρίκια είχαν γυρίσει κατενθουσιασμένα και σταματούσαν να μας διηγούνται για το πώς ήταν οι τάξεις του σχολείου παλιά, για τη βέργα και την αυστηρότητα της δασκάλας (αυτό με ξεπερνά βέβαια , με τι ενθουσιάστηκαν δηλαδή!), για τις ποδιές και τις σάκκες, ενώ για πολλές εβδομάδες στο σπίτι μας σχεδόν κάθε μέρα παίζαμε παλιό σχολείο και συχνά έπρεπε να γίνομαι η αυστηρή δασκάλα. Ποτέ δεν ήμουν όσο αυστηρή έπρεπε βέβαια, αλλά αυτό είναι μια άλλη ιστορία.
Σε μια από τις κυριακάτικες βόλτες μας λοιπόν με τα κορίτσια, βρεθήκαμε να κατηφορίζουμε την οδό Τριπόδων στην Πλάκα, χαζεύοντας τα παλιά σπίτια και συζητώντας διάφορα τρώγοντας από ένα χωνάκι παγωτό . Ξαφνικά, η Κωνσταντίνα με σταματάει φωνάζοντας “μαμά μαμά το Μουσείο!” και κοιτώντας, πράγματι βρισκόμασταν έξω από το Μουσείο, το οποίο μάλιστα ήταν ανοιχτό. Χωρίς πολλές διαδικασίες, μπήκαμε μέσα στο παλιό νεοκλασσικό σπίτι, που έχει για είσοδο μια μικρή στοά, η οποία σε οδηγεί σε μια γραφική αυλίτσα και στα σκαλοπάτια που οδηγούν στο σπίτι – μουσείο.

Στις αίθουσες του μουσείου – δωμάτια του σπιτιού υπάρχουν εκθέματα από βιβλία και αναγνωστικά που χρησιμοποιούνταν στο σχολείο από τον 19ο αιώνα μέχρι και τα πρόσφατα χρόνια, καθώς και πολλά αντικείμενα γραφής, παλιές αφίσες με ζώα, εικόνες από την ιστορία και τη φύση. Κάποιες από αυτές υπήρχαν και στις τάξεις μας όταν εμείς ήμασταν στο δημοτικό και βλέποντάς τα συγκινήθηκα πολύ.

Εκτός από τα βιβλία, τα παιδιά μαθαίνουν και την ενδυμασία που είχαν παλιά οι μαθητές, αφού υπάρχουν οι σχολικές ποδιές και τα πηλίκια, ενώ σε διάφορα σημεία υπάρχουν οι παλιές σάκκες και τα καλαθάκια για το φαγητό.

Στον επάνω όροφο, υπάρχει ένα δωμάτιο, που είναι διαμορφωμένο σαν παλιό γραφείο μαθητή, με το γραφείο και σε βιτρίνες τετράδια και λευκώματα, αλλά και πολλά παλιά παιχνίδια. Τα κορίτσια αναγνώρισαν κάποια επιτραπέζια που έχουμε και σήμερα και βέβαια με ρώτησαν αν είχαν υπολογιστή τότε τα παιδιά. Αντί γι’ αυτό είδαμε τις γνωστές παλιές καλές εγκυκλοπαίδειες και όταν τους είπα ότι στην ηλικία τους κι εγώ εγκυκλοπαίδειες χρησιμοποιούσα, με ρώτησαν πόσο παλιά είμαι τέλος πάντων, αλλά το αντιπαρήλθα, γιατί πόσο παλιά να είμαι;;;;;

Τα διπλανά δωμάτια ήταν διαμορφωμένα σε σχολική τάξη, με τα ξύλινα θρανία και τον μαυροπίνακα, τις αφίσες με την προπαίδεια και φυσικά τη βέργα πάνω στην έδρα. Είδαμε και κάποιες φωτογραφίες από την εποχή αμέσως μετά τον πόλεμο, που έδειχναν τις άθλιες συνθήκες στις οποίες τα παιδιά έκαναν μάθημα, αφού για θρανία χρησιμοποιούσαν ξύλινες παλέτες στηριγμένες σε μεγάλα μπιτόνια. Συζητήσαμε λίγο με τα κορίτσια για το πόσο τυχερά είναι σήμερα τα παιδιά, που το σχολείο τους είναι σε κανονικά όμορφα κτίρια με αυλές και δέντρα, με θρανία καθαρά και μεγάλα, με φαγητό κάθε μέρα στην τσάντα τους και το κάθε παιδί με τα δικά του βιβλία και τετράδια και για το ότι αυτά όλα δεν ήταν πάντα αυτονόητα, ενώ σε κάποια μέρη εξακολουθούν να μην είναι αυτονόητα.

Στο τέλος η υπεύθυνη του μουσείου μας πήγε στο υπόγειο του σπιτιού, όπου και εκεί ο χώρος είναι διαμορφωμένος σε μεγάλη σχολική τάξη, με διάφορα παλιά αντικείμενα. Εκεί γίνονται οι ξεναγήσεις και δράσεις όταν πηγαίνουν σχολεία και οργανωμένες ομάδες.
Το Μουσείο Σχολικής Ζωής και Εκπαίδευσης είναι ένα μεγάλο σχολείο. Για τα παιδιά, αφού βλέπουν και μαθαίνουν πώς ήταν παλιά τα σχολεία και η διαδικασία της εκπαίδευσης και με συζήτηση μπορούν να βρουν τις διαφορές και να κρίνουν τα πλεονεκτήματα , αλλά και τα μειονεκτήματα της σημερινής πραγματικότητας. Για εμάς τους μεγάλους, είναι μια αναδρομή στο παρελθόν, για να συγκρίνουμε και να δούμε πού ήμασταν και πού έχουμε φθάσει. Προσωπικά γέμισα απογοήτευση, ιδιαίτερα βλέποντας τα παλιότερα σχολικά εγχειρίδια, τον πλούτο και την ποιότητά τους, σε αντίθεση με τα απαράδεκτα βιβλία που διδάσκονται σήμερα τα παιδιά. Αυτό όμως είναι μια εντελώς προσωπική άποψη, που είναι και μια άλλη ιστορία.

Αν λοιπόν βρεθείτε στα μέρη της Πλάκας και περπατάτε την οδό Τριπόδων, μπείτε στο Μουσείο μαζί με τα παιδιά. Δεν θα σας πάρει πολύ χρόνο, αλλά είμαι σίγουρη πως θα ενθουσιαστείτε κι εσείς και τα πιτσιρίκια και σίγουρα θα βγείτε όλοι κερδισμένοι!
Σας φιλώ!

Η είσοδος είναι 3 ευρώ για τους ενήλικες, ενώ τα παιδιά μέχρι 12 ετών  είναι δωρεάν. Υπάρχουν και διάφορες δράσεις και ξεναγήσεις, τις οποίες μπορείτε να βρείτε στο site του Μουσείου. Τα Σαββατοκύριακα είναι ανοιχτό από τις 11 το πρωί μέχρι τις 7 το απόγευμα, αλλά είναι ανοιχτό και τις καθημερινές Τρίτη με Παρασκευή 10 το πρωί με 6 το απόγευμα.