Λένε πως κάθε εγκυμοσύνη είναι διαφορετική, ακόμα και στην ίδια γυναίκα. Αυτό σε πολύ μεγάλο βαθμό ισχύει, αφού τα συμπτώματα ακόμα και αν είναι παρόμοια μπορεί να διαφέρουν σε ένταση ή και στο πότε εμφανίζονται. Όμως το σημαντικότερο για μένα είναι ότι κάθε εγκυμοσύνη είναι διαφορετική, ανάλογα με τη σειρά της. Η εγκυμοσύνη του δεύτερου παιδιού διαφέρει σε πάρα πολλά πράγματα από αυτήν του πρώτου, όσο για την τρίτη, εκεί πια τα πράγματα είναι τελείως αλλιώτικα.
Όλους αυτούς τους μήνες θυμάμαι πώς ήμουν και τι έκανα όταν ήμουν έγκυος στα κορίτσια και καταλήγω στο ότι τώρα απλά έχω και ένα μωρό στην κοιλιά. Γιατί κατά τα άλλα, οι ρυθμοί της ζωής εξακολουθούν το ίδιο εντατικοί και ίσως πιο απαιτητικοί κι εγώ απλά τους ακολουθώ τρέχοντας, χωρίς σταματημό.

Σήμερα θα σας πω τι επισήμανα σε αυτή την εγκυμοσύνη, με δυο παιδιά δημοτικού, δουλειά και σπίτι, όλα πάνω μου και τι με έχει βοηθήσει μέχρι στιγμής. Ίσως αν είστε κι εσείς σε παρόμοια κατάσταση, σας βοηθήσουν κι εσάς αυτά τα πραγματάκια ή σας δώσουν την έμπνευση να κάνετε κι εσείς ακόμα ένα μωράκι – πού ξέρεις!

1. Ξέχνα ό,τι ήξερες από την πρώτη εγκυμοσύνη. 
Στην πρώτη εγκυμοσύνη η επιστροφή από τη δουλειά σήμαινε χαλάρωση και ξεκούραση. Οι δουλειές του σπιτιού γίνονταν μια φορά τη βδομάδα κι αυτή χαλαρά, αφού όλα έμεναν στη θέση τους. Το μαγείρεμα δεν ήταν ένα καθημερινό άγχος, ενώ όταν δεν ήσουν καλά απλά ξάπλωνες και περίμενες να νιώσεις καλύτερα. Τώρα, η επιστροφή από τη δουλειά σημαίνει την έναρξη του δεύτερου γύρου, με διάβασμα, μετακινήσεις για δραστηριότητες, μπάνια παιδιών, παιχνίδι, συζήτηση, απασχόληση, κοινώς δεν υπάρχει λεπτό για χαλάρωση. Κι αν σου φαινόταν βουνό το ότι στη δεύτερη εγκυμοσύνη έπρεπε να πας στις κούνιες το μικρό για να παίξει, σκέψου ότι τώρα το πιθανότερο είναι να περιμένεις σε κάποια κερκίδα τους μικρούς  κολυμβητές να τελειώσουν την προπόνηση, για να πάτε μετά κατευθείαν στα αγγλικά . Δύσκολο, αλλά όχι ακατόρθωτο. Όταν έχεις περάσει πολλά χρόνια σε αυτούς τους ρυθμούς, ίσως νιώσεις απλά πιο κουρασμένη με όλες τις υποχρεώσεις, αλλά στο τέλος της ημέρας, αυτό το συναίσθημα της ικανοποίησης και τα χαμόγελα στις φατσούλες των παιδιών σε αποζημιώνει.

2. Μάθε στα παιδιά να βοηθούν σε όλες τις δουλειές στο σπίτι. 
Όλες οι ελληνίδες μανούλες πάσχουμε από ένα σύνδρομο , που προσωπικά το έχω ονομάσει του Baileywick (από τον μπάτλερ της Πριγκίπισσας Σοφίας, δες εδώ τι εννοώ!). Είναι αυτό που τα παίρνουμε όλα πάνω μας, που δεν αφήνουμε σε άλλους ευθύνες, που ό,τι κι αν προκύψει πρέπει να το κάνουμε εμείς, με αποτέλεσμα κάποια στιγμή να καταρρέουμε ή απλά να μην χαιρόμαστε τίποτα. Λοιπόν η περίοδος μιας (τρίτης) εγκυμοσύνης είναι η καλύτερη εποχή για να απαλλαγούμε από αυτό το σύνδρομο. Απλά δεν γίνεται να τα κάνουμε όλα εμείς. Αναθέτουμε στα παιδιά απλές δουλειές, όπως το καθημερινό μάζεμα των παιχνιδιών, πριν πάνε για ύπνο, το να φτιάξουν τη σχολική τους τσάντα, το να βάλουν στα άπλυτα τα ρούχα της ημέρας. Αν είναι στο δημοτικό, μπορούν πολύ άνετα να βάλουν τα λερωμένα πιάτα στο πλυντήριο ή να τακτοποιήσουν τα καθαρά στο ντουλάπι. Τα πεταμένα παπούτσια είναι πολύ εύκολο να μπουν στη θέση τους στην παπουτσοθήκη, ακόμα και από μικρά χεράκια. Το να μάθουν τα παιδιά να συνεισφέρουν στις δουλειές του σπιτιού, το ίδιο όπως ο μπαμπάς και η μαμά, περιέχει πολλά περισσότερα οφέλη από όσα μπορούμε να φανταστούμε. Υπευθυνότητα, αίσθημα ότι τα εμπιστευόμαστε, χαρά γιατί είναι πια μεγάλα παιδιά, ανεξαρτητοποίηση, είναι μόνο μερικά από αυτά!

3. Προσγείωσε τις προσδοκίες που έχεις από τον εαυτό σου.
Μπορεί μέχρι πριν λίγους μήνες η μέρα σου να ξεκινούσε στις 6 το πρωί, να γύριζες από τη δουλειά και να μάζευες το σπίτι , να πήγαινες τα παιδιά δραστηριότητες και να ετοίμαζες ένα πεντανόστιμο παστίτσιο και στις 10 το βράδυ να συνέχιζες με βραδινή έξοδο με τη φίλη σου και να ένιωθες υπέροχα. Τώρα όμως κάπου εκεί στις 3 το μεσημέρι, η στάθμη της μπαταρίας κοντεύει να δείξει κόκκινο και εσύ σέρνεσαι για να πας στο taekwondo και να γυρίσεις να μαγειρέψεις για αύριο, μια μακαρονάδα με σάλτσα, που δεν θέλει πολλή ώρα. Είναι απολύτως φυσιολογικό. Ειδικά όσο περνούν οι μήνες και το μωράκι μεγαλώνει, οι αντοχές εξαντλούνται πολύ γρήγορα και όσο πιο εύκολα το αποδεχθείς, τόσο καλύτερα θα είσαι. Μην πιέζεσαι παραπάνω από όσο αντέχεις, γιατί οι συσπάσεις και τα ανεπιθύμητα πονάκια δεν θέλουν και πολλά για να ξεκινήσουν και να σε βάλουν σε αγωνία και περιπέτειες, Άκου το σώμα σου και τις ανάγκες του για ξεκούραση κι αν προκύψει ένα απρόσμενο δεκάλεπτο χωρίς δουλειά, αντιστάσου στον πειρασμό να βάλεις πλυντήριο ρούχων και απλά ξάπλωσε για λίγα λεπτά. Προτεραιότητα έχεις εσύ και το μωράκι κι όχι οι δουλειές του σπιτιού ή ο μουσακάς.

4. Όταν δεν νιώθεις καλά μίλα.
Εντάξει, αυτό είναι γενικός κανόνας, αλλά πόσο μάλλον τώρα, που είτε σωματικά πολλές φορές δεν αισθανόμαστε καλά είτε ψυχολογικά. Η αγωνία, οι ορμόνες, ένα κακό όνειρο, η κούραση έχουν πολύ συχνά σαν αποτέλεσμα να μη θέλουμε να μιλήσουμε και να δούμε άνθρωπο. Όμως το κλείσιμο στον εαυτό μας δεν είναι καλός σύμβουλος και η κακή ψυχολογία μας επηρεάζει άθελά μας και το μωράκι μας. Γι’ αυτό βρες έναν δυο ανθρώπους να μιλάς και να ξεσπάς. Προσωπικά έχω τον άντρα μου, την αδερφή μου και μια δυο φίλες, που όλους αυτούς τους μήνες έχουν υπομονετικά αντέξει όλες τις εναλλαγές , που θυμίζουν μέρα του Μάρτη- το πρωί γκρίνια, το μεσημέρι χαμόγελα, το απόγευμα θυμός, το βράδυ τρυφερότητα. Τους χρωστάω χάρη, αλλά εντάξει, θα έρθει η στιγμή να ανταποδώσω! 🙂

5. Κλείσε τα αυτιά σου σε ό,τι σε αγχώνει. 
Το να περιμένεις ένα μωράκι είναι μια υπέροχη περίοδος της ζωής σου, αλλά έχει και πολλή αγωνία. Να είναι καλά το μωρό, πάνω από όλα. Να κυλήσει καλά η εγκυμοσύνη. Τα οικονομικά, που πιέζουν από παντού. Το άγχος για τα παιδιά. Η κούραση της δουλειάς. Νομίζω πως όλα αυτά , μαζί με όλες τις σκοτούρες που ο καθένας μας έχει, αρκούν για να σε στεναχωρήσουν και δεν μπορείς να τα αποφύγεις κιόλας. Ό,τι όμως μπορείς όπως πχ οι ειδήσεις, τα άσχημα νέα, εικόνες σοκαριστικές στο facebook και το διαδίκτυο, ακόμα και βιβλία ή ταινίες βαριές και καταθλιπτικές, προσπάθησε να τα αποφύγεις όσο γίνεται, για να μειώσεις τις αιτίες στεναχώριας και άγχους. Οι υπόλοιποι θα σε καταλάβουν σίγουρα. Όσοι δεν το κάνουν , απλά μην σε νοιάζει.

6. Περιποιήσου τον εαυτό σου όπως πάντα και ίσως και λίγο παραπάνω. 
Που σημαίνει, μη σταματήσεις να κάνεις τις μάσκες σου, να βάζεις καθημερινά την ενυδατική σου, να ντύνεσαι όμορφα και να χτενίζεις τα μαλλιά σου. Μπορεί το σώμα να αλλάζει , αλλά εξακολουθείς να είσαι η κοπέλα που ήσουν και πριν. Φόρα ό,τι σε κάνει να νιώσεις όμορφα και άνετα και μην αφεθείς σε τίποτα , ούτε στην εξωτερική εμφάνισή σου, ούτε στο να παίρνεις όλα τα απαραίτητα συμπληρώματα που χρειάζεται ο οργανισμός αυτή την περίοδο. Όσο καλύτερα σου φερθείς τώρα, τόσο πιο εύκολα θα επανέλθεις μετά τη γέννα. Επιπλέον επειδή η εικόνα που αντικρίζεις στον καθρέπτη είναι διαφορετική από αυτή που έχεις συνηθίσει, καλό είναι να βλέπεις κάτι που εσένα προσωπικά σου αρέσει και δεν σε κάνει να νιώθεις άσχημα. Σε επόμενη ανάρτηση όμως θα αναφερθώ εξ ολοκλήρου σε αυτό το θέμα. Και κάτι ακόμα. Πλέον έχεις και τα μεγαλύτερα παιδάκια σου, που παρακολουθούν και αποτυπώνουν μέσα τους ακόμα και την παραμικρή λεπτομέρεια από όσα κάνεις και δεν κάνεις. Είναι λοιπόν απαραίτητο να μην αλλάξει η εικόνα της μαμάς που τόσα χρόνια έχουν συνηθίσει , από μια περιποιημένη, δραστήρια και χαμογελαστή σε μια μαμά ταλαιπωρημένη, με άχαρα ρούχα, απεριποίητη και τελικά γκρινιάρα (γιατί ως γνωστόν όσο πιο χάλια φαινόμαστε εξωτερικά, ακόμα χειρότερα είμαστε μέσα μας!).

7. Πάρε όση βοήθεια σου προσφέρεται.
Αν είσαι σαν και μένα, που θες να τα κάνεις όλα μόνη σου και το να σηκώσεις το τηλέφωνο για να πάρεις κάποιον (άντρα, μαμά, πεθερά, αδερφή, φίλη) για βοήθεια σου φαίνεται σχεδόν εφιάλτης, την έχεις λίγο βαμμένη. Για κάποιους μήνες όντως θα τα καταφέρεις όπως και πριν. Θα έρθει όμως η στιγμή που ακόμα και το να σηκώσεις την λεκάνη με τα βρεγμένα ρούχα, είναι πολύ πολύ δύσκολο. Ξεπέρνα τη δυσκολία σου και ζήτα βοήθεια, όταν νιώθεις ότι δεν αντέχεις. Οι καλύτεροι σύμμαχοι είναι στο πρόσωπο των πολύ κοντινών σου , ο άντρας σου, η μαμά σου ή μια αδερφή ή ένας αδερφός πάντα είναι πρόθυμοι. Αλλά και πιο μακρινοί συχνά θα είναι εκεί. Αυτό το διάστημα πολλές μαμάδες φίλων των κοριτσιών, αλλά και δικές μου φίλες, με παίρνουν τηλέφωνο και με ρωτούν σε τι να με βοηθήσουν. Να πάρουν τα κορίτσια για παιχνίδι, αν θέλω κάτι από το σουπερμάρκετ, να μου φέρουν τα κορίτσια από τις δραστηριότητες. Δεν μου αρέσει να υποχρεώνομαι σε κανέναν, ειδικά όταν ξέρω ότι και οι άλλοι έχουν ένα σωρό υποχρεώσεις και καθόλου ελεύθερο χρόνο. Αλλά υπάρχουν στιγμές , που πραγματικά δεν γίνεται αλλιώς. Γι’ αυτό πλέον το πήρα απόφαση, όταν μου προσφέρεται βοήθεια και τη χρειάζομαι να τη δέχομαι. Γι’ αυτό εξάλλου υπάρχουν οι φίλοι και σίγουρα κι εγώ το έχω κάνει στο παρελθόν και θα το ξανακάνω στο μέλλον, να βοηθήσω και να εξυπηρετήσω σε μια έκτακτη ανάγκη.


+1 Ευχαριστήσου κάθε στιγμή της εγκυμοσύνης σου. 
Πάρε φωτογραφίες αγκαλιά με τα παιδιά σου και τον άντρα σου, πήγαινε βόλτες, θέατρο και σινεμά, βγες για καφέ με τη φίλη σου, νιώσε την απέραντη ευτυχία όταν κλωτσάει από μέσα το μικράκι σου. Είναι τόσο σημαντικά όλα αυτά, που αξίζει να τα νιώσεις στο έπακρο, αφού είναι ανεπανάληπτα!

Θα μπορούσα να γράψω πολλά ακόμα, αλλά ήδη αυτή η ανάρτηση είναι πολύ μεγάλη.

Το τρίτο παιδί είναι μια μεγάλη απόφαση και ένα καινούργιο ταξίδι, που ενώ πάνω κάτω ξέρεις τι σε περιμένει, τελικά όλα φαίνονται καινούργια πάλι. Όμως είναι τόσο υπέροχο ταξίδι, που δεν αλλάζω καμία του στιγμή.

Σας φιλώ!