Όταν ξεκινάς ένα εγχείρημα, συνήθως δεν ξέρεις πώς θα πάει.
Πολλές φορές δεν έχεις καν κάτι πολύ συγκεκριμένο στο μυαλό σου.
Ξεκινάς την προσπάθεια και σιγά σιγά έρχονται νέα δεδομένα, προκλήσεις, στεναχώριες, απρόβλεπτες ευλογίες, ξαφνικές χαρές.
Πολύ συχνά η απογοήτευση πως ό,τι κάνεις δεν έχει νόημα, δεν βρίσκει ανταπόκριση, χτυπάει την πόρτα και πάει να σε τυλίξει.
Όμως συνεχίζεις. Σιγά σιγά, λίγο λίγο. Έχεις πια βρει έναν σταθερό σκοπό κι έναν στόχο ξεκάθαρο. Όλες οι προκλήσεις και οι απογοητεύσεις και οι ευλογίες, στον έδειξαν.

Κλείνεις τα αυτιά και τα ανοίγεις επιλεκτικά πια. Και συνεχίζεις την ήσυχη, αλλά κοπιώδη προσπάθεια σου. Δεν περιμένεις πια πολλά, η ανταμοιβή συνήθως είναι η εσωτερική χαρά και η ικανοποίηση.

Και μια μέρα ξαφνικά, έρχεται κι ανοίγει μια τεράστια πόρτα, μόνη της. Χωρίς καν να την χτυπήσεις. Μεγάλη η χαρά!
Δόξα τω Θεω!
Και θυμάσαι τότε την φράση πως η καλή δουλειά πάντα ανταμείβεται. Είτε εδώ Είτε αλλού. Είτε υλικά Είτε ηθικά. Και η ανταμοιβή είναι πάντα πιο ευπρόσδεκτη, όταν δεν την αναμένεις. Και ξέρεις πως δεν ήταν μόνο η δική σου προσπάθεια, αλλά κι Εκείνου που μέσα από την προσευχή σε στήριξε όλον αυτόν τον καιρό.
Δόξα τω Θεω.
Συνέχισε την καλή δουλειά λοιπόν. Ό,τι κι αν κάνεις. Συνέχισέ την.
Δώη σοι Κύριος κατά την καρδίαν σου και πάσαν την βουλήν σου πληρώσαι.

❤