Λίγο πριν αποχαιρετήσουμε το καλοκαιράκι για να υποδεχτούμε την νέα σχολική χρονιά, δυο ακόμα άκρως καλοκαιρινές αναρτήσεις από τις φετινές μας διακοπές. Επισκεφθήκαμε και πάλι νέα μέρη, με πολύ καλή παρέα, αλλά επιστρέψαμε και στα γνώριμα αγαπημένα λημέρια μας,που μας περιμένουν κάθε χρόνο, για να ζήσουμε όμορφες κι ανέμελες οικογενειακές στιγμές.
Φέτος είχαμε την πολύ μεγάλη χαρά να επισκεφθούμε με τα κορίτσια μου τη Ρόδο. Δεν είχα ξαναπάει ποτέ κι έτσι, όταν ήρθε η πρόσκληση από την κουμπάρα μου, για να γιορτάσουμε εκεί τα πρώτα γενέθλια της μικρότερης βαφτιστήρας μου, εννοείται πως δεχτήκαμε αμέσως! Λίγες ήταν οι ημέρες που μείναμε, αλλά τις αξιοποιήσαμε στο έπακρο και περάσαμε υπέροχα.
Δεν καταφέραμε να πάμε σε πολλά μέρη, καθώς είχαμε πολύ λίγες μέρες στη διάθεσή μας και η Ρόδος έχει πολλά μέρη να επισκεφθείς. Όμως και αυτά που είδαμε αρκούσαν να μας κάνουν να αγαπήσουμε το όμορφο αυτό νησί.
Φιλοξενούμασταν στην Ιαλυσό και έτσι το πρώτο μέρος που πήγαμε ήταν η Φιλέρημος, ο λόφος που υψώνεται πάνω από την πόλη. Εκεί βρίσκεται το μοναστήρι της Παναγίας Φιλερήμου, χτισμένο εκεί που στην αρχαιότητα βρισκόταν η ακρόπολη της Ιαλυσού και ο ναός της Αθηνάς, ο οποίος τον 5ο αιώνα μ.Χ. μετατράπηκε σε εκκλησία, από όπου όμως σώζεται μόνο το βαπτιστήριο.
Το μοναστήρι υπάρχει από τους βυζαντινούς χρόνους και διαμορφώθηκε στη συνέχεια και από τους Ιππότες. Μέσα στη μονή υπάρχει η πολύ εντυπωσιακή γοτθική εκκλησία της Παναγίας, από τις πιο επιβλητικές εκκλησίες που έχω επισκεφθεί ποτέ.
Αγάπησα τις στοές που έχει αυτό το μοναστήρι, γιατί όλες σου δίνουν αυτή την ελπιδοφόρα αίσθηση πως οδηγούν από το σκοτάδι στο φως.
Απέναντι από το μοναστήρι ξεκινά η λεγόμενη “Οδός του Μαρτυρίου”, που είναι ένας λιθόστρωτος δρόμος, κατά μήκος του οποίου υπάρχουν χαλκογραφίες με αναπαραστάσεις από το μαρτύριο Χριστού.
Ο δρόμος καταλήγει σε ένα ύψωμα στο οποίο δεσπόζει ένας σταυρός ύψους 18 μέτρων. Όπως μας διηγήθηκε ο κουμπάρος μου, ο σταυρός παλιά ήταν ακόμα πιο ψηλός, αλλά στη διάρκεια του πολέμου, ήταν σημάδι για τους συμμάχους του σημείου όπου βρισκόταν το αεροδρόμιο και έτσι διευκόλυνε τα βομβαρδιστικά.
Γι’αυτό τον γκρέμισαν και αργότερα υψώθηκε ο σημερινός σταυρός, στο εσωτερικό του οποίου υπάρχει σκαλίτσα που οδηγεί στα πλαϊνά του σταυρού , όμως ήταν κλειστή όταν πήγαμε εμείς. Απολαύσαμε όμως την υπέροχη θέα , αφού το μάτι έφτανε ώς την άκρη του νησιού. Πραγματικά μαγευτικά!
Την ίδια ωραία θέα, αλλά από άλλη πλευρά απολαύσαμε και στην άλλη μεριά του υψώματος, δίπλα από το μοναστήρι με τα πεύκα να σχηματίζουν υπέροχες αψίδες, που σε καλούσαν να τις φωτογραφίσεις.
Και τέλος, κάναμε και μια βόλτα στο παλιό βυζαντινό φρούριο, το οποίο ακόμα στέκει, πίσω από το μοναστήρι.
Αυτό όμως που ξετρέλανε τα κορίτσια περισσότερο απ’όλα ήταν τα παγώνια. Μόλις κατέβαινες από το αυτοκίνητο, σε υποδέχονταν οι χαρακτηριστικές κραυγές των παγωνιών, τα οποία σουλάτσαραν παντού , όπου κι αν πηγαίναμε, με τις εντυπωσιακές ουρές τους και τα υπέροχα χρώματά τους.
Η επόμενη επίσκεψή μας ήταν στην παλιά πόλη της Ρόδου. Είναι πολύ όμορφη εμπειρία να περπατάς στο χοχλακόστρωτο δρόμο των Ιπποτών, να μπαίνεις στο κάστρο του Μεγάλου Μαγίστρου και να βλέπεις όλη την ιστορία της Ρόδου αποτυπωμένη σε αντικείμενα και κτίρια.
Κάναμε μια τεράστια βόλτα σε όλη σχεδόν την παλιά πόλη και πρέπει να σας πω ότι μαγευτήκαμε.
Αποκορύφωμα βέβαια για τα κορίτσια ήταν το 9-D σινεμά, που έβλεπες την ιστορία της Ρόδου από την γέννηση του νησιού και την επιλογή του από το θεό Ήλιο, σύμφωνα με τη μυθολογία, μέχρι την κατάληψη του νησιού από τους Οθωμανούς. Όλα όμως ήταν τόσο ζωντανά με νερά να σε καταβρέχουν, αέρα να σε φυσάει, άρματα και καράβια να έρχονται καταπάνω σου, ο Κολοσσός της Ρόδου να χτίζεται και να καταποντίζεται μπροστά σου, που σου κοβόταν η ανάσα! Αν επισκεφθείτε τη Ρόδο, σας προτείνω να πάτε σε αυτό το σινεμά, αξίζει πραγματικά κάθε λεπτό του!
Όπως ξανάγραψα και στην αρχή, ήταν τόσα πολλά αυτά που είχαμε να δούμε και τόσο λίγος ο χρόνος, που έπρεπε να κάνουμε επιλογή.
Πήγαμε λοιπόν και στο λιμανάκι της Καλλιθέας (ναι εκεί στα μέρη όπου γυρίστηκε η ταινία “Το Δόλωμα” με τη Βιουγιουκλάκη ), όπου παλιά υπήρχαν ιαματικά λουτρά. Νομίζω πως πλέον δεν λειτουργούν, αλλά όλες οι εγκαταστάσεις είναι πραγματικά πολύ όμορφες και οι κήποι, που περιβάλλουν το χώρο, πάρα πολύ γραφικοί.
Εκτός βέβαια από τα αξιοθέατα, απολαύσαμε την υπέροχη παρέα και την φιλοξενία των κουμπάρων μας και γιορτάσαμε τα πρώτα γενέθλια της γλυκειάς μικρούλας βαφτιστήρας μου με ένα μεγάλο φλαμίνγκο πάρτι (όμως τα γενέθλια αυτά θα έχουν ξεχωριστή ανάρτηση) .
Χαλαρώσαμε στην πισίνα, ήπιαμε τα κοκτέιλ μας, συζητήσαμε και γελάσαμε, φάγαμε και ήπιαμε και γεμίσαμε εικόνες και αναμνήσεις!
Ήταν υπέροχη αρχή για τις καλοκαιρινές μας διακοπές οι μέρες αυτές στη Ρόδο και παρόλο που ήμασταν χωρίς τον μπαμπά μας, περάσαμε πάρα πολύ όμορφα, χάρη στην καλή μας διάθεση, τους πολύ καλούς μας φίλους και την αδερφή μου βέβαια, που με βοήθησε πάρα πολύ!
Η Ρόδος είναι ένα νησί για όλα τα γούστα και σας προτείνω να την προσθέσετε στους επόμενους προορισμούς σας! Εμείς σίγουρα έχουμε αφήσει πολλά που θέλουμε να δούμε ακόμα και πολλά που θέλουμε να ξαναδούμε!
Σας φιλώ!