Κύλισε κι αυτή η χρονιά
όμορφα και πάει,
η καρδιά μας πρόσχαρα
σήμερα χτυπάει…
Κάπου εδώ τελειώσαμε την πρώτη δημοτικού… Το πρωτάκι μου δεν είναι πια πρωτάκι… Δεν θα πω ότι δεν την κατάλαβα τη χρονιά που σήμερα τελείωσε, την κατάλαβα πολύ καλά. Όμως πέρασε σαν νερό. Πότε ήταν Δευτέρα και πότε έφτανε η Παρασκευή, σαν να ήταν μια μέρα!
Ένα μικρό κοριτσάκι έδωσα στη δασκάλα μας πριν εννέα μήνες. Μια μικρή κοπελίτσα παρέλαβα σήμερα… Ένα κοριτσάκι, που ανησυχούσα για τα πάντα γι’ αυτό, από το ποια δασκάλα θα μας τύχει, μέχρι το πώς θα μάθει να διαβάζει. Και η δασκάλα μας ήταν εκπληκτική, πιο πάνω κι από τις δικές μου προσδοκίες και το κοριτσάκι μου ανταποκρίθηκε σε όλα με το παραπάνω…
Μια κοπελίτσα έχω σήμερα, που διαβάζει βιβλία, γράφει ημερολόγιο, συζητάει, ξέρει τους κανόνες οδικής συμπεριφοράς, μπορεί να σου μιλήσει για το bullying, έχει τις καλύτερες φίλες της και την αγαπημένη της δασκάλα. Μια κοπελίτσα αγαπητή από όλους, που όλη τη χρονιά διάβασε πολύ, κουράστηκε πολύ, προσπάθησε πολύ και κατάφερε ακόμα περισσότερα. Και εγώ , μαζί με το μπαμπά και την υπέροχη δασκάλα της, την καμαρώνουμε και την χαιρόμαστε!
Κι αν το μενού της πρώτης μέρας διακοπών είχε και ράμματα στο πρόσωπο, δεν πειράζει… Συνεχίζουμε με αισιοδοξία και χαρά, μιας και όλα πήγαν καλά.
Καλή ξεκούραση πρωτάκι μου , που δεν είσαι πια πρωτάκι!
Καλή πρόοδο!
Καλό καλοκαίρι σε όλα τα παιδάκια!