Ιούλιος μήνας… Ο μήνας με τις περισσότερες αναμνήσεις, ο μήνας που πάντα σημαίνει ένα και μόνο πράγμα: ΚΑΤΑΣΚΗΝΩΣΗ!
Και πώς να ξεχάσω βέβαια το πανηγύρι του δεκαπενταύγουστου; Την προετοιμασία, τη ακολουθία, την περιφορά του Επιταφίου, τη Λειτουργία και βέβαια το τραπέζι;;; Ή μήπως να μιλήσω για το αυγουστιάτικο φεγγάρι, αυτό που το περιμέναμε πώς και τι κάθε χρόνο, για να του κάνουμε καντάδες;
Επειδή τα χρόνια αυτά της ξεγνοιασιάς πέρασαν τόσο πολύ γρήγορα. Κι ίσως ακόμα επειδή θα δινες τα πάντα για να ξαναζήσεις λίγες από εκείνες τις υπέροχες στιγμές, με τις φίλες σου, στην κατηφόρα μπροστά στα σπιτάκια, να τρως παγωτό στις 2 τα ξημερώματα και να κάνεις σχέδια για το μέλλον. Κάτω από το βλέμμα της Παναγίας και τα λαμπερά αστέρια του καλοκαιρινού αττικού ουρανού.