Σήμερα που γιορτάζεις μανούλα μου δεν ξέρω
από του κόσμου τα καλά τι δώρο να σου φέρω.
Θα σου φερνα αν μπορούσα με τα μικρά μου χέρια,
όλα της γής τα λούλουδα τον ήλιο και τ’ αστέρια
Για σένα θα γινόμουνα ένα μικρό αηδόνι,
τραγούδι ολόγλυκο να λέει, ποτέ να μην τελειώνει.
Μα εσύ είσαι απ’ τα λουλούδια, το πιο ακριβό λουλούδι
είσαι ήλιος, άστρο φωτεινό κι αγγελικό τραγούδι.
Μανούλα λέω, κι ανθίζει, μοσχοβολά το στόμα,
όλα σε σένα τα χρωστώ και τη ζωή μου ακόμα.
Δεν παίρνεις, όλο δίνεις με τ΄ άγιο σου χεράκι.
Για σκύψε δέξου σήμερα, ένα γλυκό φιλάκι.
Αυτό το ποιηματάκι, το είχα πει την πρώτη φορά που κάναμε γιορτή για την μητέρα στο σχολείο μου, σε ηλικία 7 χρονών… Δεν το θυμόμουν βέβαια όλο, είκοσι χρόνια μετά, μου έκανε όμως εντύπωση, ότι θυμόμουν πεντακάθαρα τους πρώτους στίχους.
Και σήμερα που σκεφτόμουν την αυριανή μέρα, τη γιορτή όλων των μαμάδων και της δικής μου μαμάς, μου ήρθε στο μυαλό, εκείνη η μέρα της γιορτής, με την εικόνα της μαμάς μου να με αγκαλιάζει στο τέλος της και να με φιλάει συγκινημένη.
Σήμερα θέλω να πω ευχαριστώ στη μαμά μου και χρόνια πολλά. Ξέρω ότι δεν της αρέσουν να λέω πολλά γι’ αυτήν δημοσίως, απλά θέλω να την ευχαριστήσω.
Γιατί άφησε για μένα τη δουλειά της. Γιατί παίζαμε τα τρία γουρουνάκια στο έπιπλο της ραπτομηχανής και έπαιζε πάντα τον κακό λύκο – και τώρα ξέρω ότι δεν είναι και τόσο ωραίο να είσαι πάντα ο κακός…
Γιατί όταν είχε μπει εκείνο το πουλάκι στο δωμάτιό μου τότε, παλιά, πολύ παλιά, εκείνη το έβγαλε έξω, επειδή φοβόμουν πάρα πολύ.
Γιατί μου έγραφε γραμματάκια, με στιχάκια, ζωγραφιές (και ζωγραφίζει πολύ ωραία η μαμά μου), μικρές συμβουλές και πάντα στο τέλος έβαζε δυο καρδούλες κολλητές με τα αρχικά μας Β – Κ .
Γιατί με έλεγε- και με λέει ακόμα- “το κορίτσι μου το ρένιο και το μαργαριταρένιο”. Γιατί ακόμα κρατάει όλες τις χειροτεχνίες και τα μικροδωράκια που της έχω κάνει στα 27 χρόνια μου.
Γιατί μου έμαθε πόση υπομονή μπορεί να έχει μια μαμά και πόση χωρίς όρια αγάπη μπορεί να δώσει και στα πέντε παιδιά της. Και για πολλά άλλα γιατί, που τα ξέρει εκείνη…
Και κυρίως γιατί, έχοντας πάρει τόση αγάπη και τρυφερότητα, έχω περίσσευμα, και προσπαθώ, να το δίνω στα δικά μου κοριτσάκια.
Σ’ ευχαριστώ μανούλα μου. Σ’ αγαπώ.Χρόνια πολλά.
Θέλω και στην άλλη μου μητέρα, την πεθερούλα μου να πω χρόνια πολλά. Είναι δύσκολο να ταιριάξεις με ανθρώπους, που κατά κάποιον τρόπο δεν επιλέξατε ο ένας τον άλλον. Και γι’ αυτό είμαι πολύ ευλογημένη, που μαζί με τον καλό σύντροφο ο Θεός μου έδωσε και μια ακόμα μητέρα. Μια γυναίκα θησαυρός, μόνο με καλό λόγο, πάντα με χαμόγελο, απίστευτο νοιάξιμο και προσφορά προς όλους. Χρόνια πολλά μητέρα!! Ένα φιλί μεγάλο!
 |
| via |
Εύχομαι και σε όλες τις μανούλες χρόνια πολλά. Και καλή δύναμη! Και πολλά χαμόγελα! Ελπίζω να πήρατε τα δωράκια σας! Να σας πω και τα δικά μου δώρα; Η Βαγγελίτσα με αγκάλιασε και μου είπε : “Μαμά, ‘πάω!!” (Μαμά, σ΄αγαπάω). Το έχει ακούσει από την Κωνσταντίνα… Έλιωσε η μαμά… Η Κωνσταντίνα μου έκανε μια ζωγραφιά!
Σκύψτε λοιπόν μανούλες και πάρτε ένα γλυκό φιλάκι, είναι το πιο πολύτιμο δωράκι!