Πριν μερικές εβδομάδες, παρακολούθησα μια εξαιρετική ομιλία του ψυχιάτρου κ.Καραγιάννη, για τον έρωτα μέσα στο γάμο”. Η ομιλία του ξεκίνησε με την εξής ερώτηση: τελικά ο γάμος σκοτώνει τον έρωτα; Και η απάντηση, που συμπερασματικά βέβαια, δόθηκε ήταν πολύ λογική και απλή , αλλά και πολύ δύσκολη. Ο γάμος δεν σκοτώνει τον έρωτα. Ο μη ερωτικός άνθρωπος είναι αυτός που σκοτώνει το γάμο του. (Εντάξει, σε ελεύθερη μετάφραση τώρα τα μεταφέρω…). Ποιος είναι ο ερωτικός άνθρωπος; Αυτός που αγαπάει, το σύντροφό του, τα παιδιά του, τη δουλειά του, τη ζωή. Αυτός που χαίρεται με όλα όσα έχει στη ζωή του, που ευχαριστιέται την κάθε στιγμή. Αν δεν είμαστε έτσι, τότε ο έρωτας είναι κάτι άπιαστο. 

Μέρες που ‘ναι, γεμάτες κόκκινες καρδούλες και τριαντάφυλλα, καρτούλες και ραβασάκια, ερωτικά στιχάκια και ραντεβού, δεν μπορούσα παρά να θυμηθώ αυτά που άκουσα. Γενικά δεν συμπαθώ ιδιαιτέρως τις τυποποιημένες γιορτές. Αλλά σκέφτηκα ότι δεν πειράζει, που υπάρχει μια μέρα ειδικά αφιερωμένη στους ερωτευμένους. Γιατί ναι, είναι άγιος ο έρωτας! Όχι όπως τον παρουσιάζουν οι διάφορες χαζοδιαφημίσεις των πολυκαταστημάτων, αλλά άγιος, γιατί είναι δώρο από το Θεό, που ομορφαίνει τη ζωή και της δίνει νόημα και χρώμα. Σκέψου να μην μπορούσαμε να ερωτευτούμε!