via

Λίγες ώρες μας χωρίζουν από την χαρμόσυνη μέρα. Μέσα στο τρέξιμο για όλα αυτά τα δώρα, τα φαγητά, το στολισμό  και τις προετοιμασίες, θέλω να αφιερώσω  χρόνο σε Αυτόν που γιορτάζουμε.
 Ή μάλλον που ξεχνάμε ότι γιορτάζουμε.
 Γεμίσαμε λαμπάκια το σπίτι, αγοράσαμε παιχνίδια, ψήσαμε κουραμπιέδες και ετοιμάζουμε τη γαλοπούλα.
Αλλά τα Χριστούγεννα δεν είναι αυτά. Θέλω να θυμηθώ σήμερα ξανά τι γιορτάζω, για ποιον στολίζω και ποιος είναι τελικά η αφορμή για όλη αυτή τη χαρά…

Να θυμηθώ ξανά εκείνο το ζεστό συναίσθημα και αυτό το φως που νιώθω πάντα ότι φωτίζει την εκκλησία στη  χριστουγεννιάτικη λειτουργία.
Να διαβάσω αυτά τα υπέροχα λόγια από τα τροπάρια του όρθρου, γιατί ξέρω ότι δεν θα προλάβω να τα ακούσω και φέτος.
“Δεῦτε ἴδωμεν πιστοί, ποῦ ἐγεννήθη ὁ Χριστός, ἀκολουθήσωμεν λοιπὸν ἔνθα ὁδεύει ὁ ἀστήρ, μετὰ τῶν Μάγων Ἀνατολῆς τῶν Βασιλέων. Ἄγγελοι ὑμνοῦσιν, ἀκαταπαύστως ἐκεῖ. Ποιμένες ἀγραυλοῦσιν, ᾠδὴν ἐπάξιον΄ Δόξα ἐν ὑψίστοις λέγοντες, τῷ σήμερον ἐν Σπηλαίῳ τεχθέντι, ἐκ τῆς Παρθένου, καὶ Θεοτόκου, ἐν Βηθλεὲμ τῆς Ἰουδαίας.”
“Χριστὸς γεννᾶται, δοξάσατε· Χριστὸς ἐξ οὐρανῶν, ἀπαντήσατε· Χριστὸς ἐπὶ γῆς, ὑψώθητε·  ᾄσατε τῷ Κυρίῳ πᾶσα ἡ γῆ καὶ ἐν εὐφροσύνῃ ἀνυμνήσατε, λαοί, ὅτι δεδόξασται.”

via

Να διαβάσω πάλι μαζί με παιδιά την υπέροχη ιστορία της Γέννησης: “Τον καιρό εκείνο που αυτοκράτορας ήταν ο Αύγουστος, διέταξε να γίνει απογραφή όλων των κατοίκων. Ο καθένας έπρεπε να πάει στον τόπο καταγωγής του… Ο Ιωσήφ με την αρραβωνιαστικιά του τη Μαρία, που ήταν έγκυος, ξεκίνησαν από τη Ναζαρέτ της Γαλιλαίας για να πάνε στη Βηθλέεμ, την πόλη του Δαυίδ…. Και δεν υπήρχε χώρος για να μείνει ο Ιωσήφ με τη Μαρία και βρήκαν ένα σταύλο, όπου κατέλυσαν… Και εκεί η Μαρία γέννησε τον πρωτότοκο και μονογενή γιο της… Στην περιοχή βρίσκονταν βοσκοί που πρόσεχαν τα πρόβατά τους και τότε ξαφνικά άνοιξαν οι ουρανοί και εμφανίστηκαν άγγελοι που δοξολογούσαν και οι βοσκοί φοβήθηκαν. Αλλά ο άγγελος του είπε: Μη φοβάστε, σας φέρνω χαρμόσυνο μήνυμα… Από την ανατολή έφθασαν τρεις σοφοί βασιλιάδες, ακολουθώντας ένα φωτεινό αστέρι… Και προσκύνησαν το παιδί και του προσέφεραν δώρα σμύρνα, χρυσό και λιβάνι… ” .
Νομίζουμε ότι ξέρουμε την ιστορία και τελικά δεν την διαβάζουμε ποτέ.
Οι μάγοι ξεκίνησαν από πολύ μακριά, ακολουθώντας μόνο ένα αστέρι, χωρίς  να ξέρουν τίποτα άλλο, ούτε πού πανε, μόνο με πίστη και ελπίδα ότι θα βρουν το Βασιλιά. Για σκέψου…  Εμείς πια έχουμε την αποκάλυψη, ο δρόμος είναι  γνωστός, δύσκολος, αλλά γνωστός. Τι περιμένουμε άραγε;

via

Να σκεφτώ λίγο και να ζητήσω για άλλη μια συγχώρεση, για όλα αυτά που έκανα και με απομάκρυναν από κοντά Του.

Ακούω διαρκώς γύρω μου ανθρώπους να λένε ότι τα Χριστούγεννα είναι μια γιορτή για τα παιδιά. Διαβάζω παντού ευχές για Καλά x-mas  και για x-mas δώρα και εκπλήξεις. Η λέξη Χριστού – γέννα δεν έχει πια κανένα νόημα, είναι κάτι συμβολικό, που όλοι έχουμε ξεχάσει τι σημαίνει.

Δεν θέλω όμως να ξεχάσω κι εγώ. Τα Χριστούγεννα είναι η γιορτή για όλους εμάς, μεγάλους και μικρούς, για όλα τα παιδιά του καλού Θεού μας. Που με την άπειρη και απερίγραπτη αγάπη Του για εμάς, σαρκώθηκε και ήρθε κοντά μας, έγινε ένας από εμάς, έζησε κοντά μας, πόνεσε, έκλαψε, γέλασε, πείνασε και εκδιώχθηκε, βασανίστηκε και σταυρώθηκε, για να αναστηθεί και να αναστήσει και εμάς. Δεν είναι συμβολικό αυτό, όχι για μένα. Είναι μια αλήθεια, που ομολογώ ότι μπορεί να την ξεχνάω μέσα στη ρουτίνα και τις υποχρεώσεις, αλλά που ποτέ δεν παύω να την πιστεύω και να μου δίνει δύναμη σε αυτή τη δύσκολη ζωή.

via

Οι ευχές οι δικές μου δεν είναι για καλά x-mas, αλλά για ευλογημένα Χριστούγεννα. Ευχή μου ο Νεογέννητος Χριστός, να κατοικήσει μέσα στην καρδιά όλων μας, να τη φωτίσει και να τη γεμίσει με τη δική Του χαρά και Χάρη. Και ο χρόνος που σε λίγες μέρες έρχεται, να γεμίσει με το Φως αυτό και τη Χάρη αυτή και τη Χαρά αυτή. Αυτά εύχομαι να είναι τα δώρα κι οι εκπλήξεις για τα φετινά Χριστούγεννα.

Να νιώσουμε δηλαδή και πάλι παρών στη ζωή μας το νεογέννητο Χριστό. Όχι στη θεωρία και στα λόγια, που αυτή τη στιγμή γράφονται. Αλλά στο πρόσωπο του διπλανού μας, του συζύγου, του παιδιού μας, του στριμμένου συναδέλφου και του γκρινιάρη γείτονα. Να ψάξουμε να τον βρούμε εκεί, στα απλά καθημερινά, στη ρουτίνα και την απογοήτευση. Εκεί θα δούμε, αν έχουμε ανοιχτή καρδιά το θαύμα των Χριστουγέννων, δηλαδή την άπειρη Αγάπη και πώς αυτή λειτουργεί, με τρόπους μυστικούς και παράξενους.

Χριστός γεννιέται, δοξάστε Τον! Μην Τον ξεχάσετε!
Φέτος μακάρι να ζήσουμε Χριστούγεννα στην καρδιά…
Καλά κι ευλογημένα Χριστούγεννα καλοί μου φίλοι!
Σας φιλώ!