Τα τελευταία χρόνια συνεχώς σκέφτομαι ότι θέλω να κάνω διάφορα πράγματα και όλο μιλάω γι’ αυτά και παραπονούμαι ότι δεν έχω χρόνο, ότι είμαι κουρασμένη, ότι οι πολλές δουλειές μου απορροφούν τη ζωτικότητα και άλλα τέτοια ωραία! 

Σήμερα το πρωί λοιπόν, “σκόνταψα πάνω στο ανωτέρω ρητό : “Ο τρόπος για να ξεκινήσεις (κάτι) είναι να σταματήσεις να μιλάς (γι’ αυτό) και να αρχίσεις τις πράξεις”. 

Πάρα πολύ εύστοχο!! Θυμήθηκα μια ομιλία που είχα παρακολουθήσει πρόσφατα, από την  ψυχίατρο κ.Καραγιάννη, η οποία είχε πει ακριβώς αυτό. Όσο πιο πολύ παραπονούμαστε ότι δεν μπορούμε να κάνουμε κάτι, που κατά τα λεγόμενά μας το επιθυμούμε διακαώς, τόσο πιο πολύ μειώνονται οι πιθανότητες να το κάνουμε. Γιατί στην πραγματικότητα, είχε πει, δεν το θέλουμε πραγματικά, δεν το ποθεί η ψυχή μας, αλλά για διαφόρους λόγους προβάλλεται σαν “επιθυμία”.

Πόση πολλή αλήθεια!!! Πόσες και πόσες φορές δεν έχω πιάσει τον εαυτό μου να γκρινιάζω ότι δεν βρίσκω χρόνο να κάνω αυτά που “θέλω” !!! Και όμως, όταν βρεθεί ο χρόνος, συνήθως τον σπαταλάω χαζεύοντας… Χμμ…

Καιρός λοιπόν να αφήσω τις πολυλογίες και να πάω να στρωθώ, τώρα που τα μικρά κοιμούνται κι έχω λίγη ώρα! Ήδη βρήκα και τον επόμενο στόχο μου! Εσείς; 

Καλό μεσημεράκι!!

κ.