Την άνοιξη η φύση μοιάζει με όμορφη κοπέλα. Όλο φρεσκάδα, φοράει τα καλά της, στολίζεται με τα πιο ζωηρά χρώματα και σκορπάει παντού μεθυστικά αρώματα! Κι είναι σαν να φωνάζει μια λέξη: αγάπη! Όλα γίνονται ρομαντικά αυτή την εποχή, πράγματι… Ακόμα και τα πεζοδρόμια ομορφαίνουν από τις μαργαριτούλες που τα στολίζουν . Ακόμα και τα γατάκια αγκαλιάζονται αγαπημένα και ρομαντικά, όπως μου λέει  η Κωνσταντίνα ! Είναι ρομαντικό το παιδί μου, πώς να το κάνουμε!

Έτσι λοιπόν και τα αναγνώσματά μας έγιναν λίγο αγαπησιάρικα την τελευταία εβδομάδα, όταν πήραμε στα χέρια μας το βιβλίο “Η Βιολέτα και ο Ιππότης” της Αργυρώ Πιπίνη. Η αλήθεια είναι πως αυτό το βιβλίο φωνάζει από το εξώφυλλό του “άνοιξη” και “ρομαντισμός”. Δεν ξέρω αν είναι εντελώς παιδικό, αφού κι εγώ με χαρά το διαβάζω! 

Σε έναν τόπο μακρινό, έξω από το χρόνο, ζούσε η Βιολέτα. Γεννήθηκε τυφλή, αλλά σ’ εκείνον τον τόπο όπου ζούσε οι άνθρωποι θεωρούσαν χάρισμα να είσαι τυφλός. Μεγαλώνοντας έγινε  μαέστρος στο μαγείρεμα και τις γεύσεις. Όμως κάτι της έλειπε και κάτι περίμενε. Μέχρι που έφτασε από μακριά ένας ιππότης, από αυτούς που συναντάς μόνο στα παραμύθια. Συναντήθηκαν μια μέρα του Απρίλη, στην καρδιά της άνοιξης. Και τότε… έγιναν θαύματα! Γιατί κι ο έρωτας είναι ο ίδιος ένα θαύμα, που χαρίζει δώρα πολλά και γιατρεύει το σώμα και την ψυχή. 

Ένα πολύ όμορφο παραμύθι, , που μυρίζει άνοιξη και μιλάει για τη δύναμη της αγάπης. Η εικονογράφηση της Έφης Λαδά είναι καταπληκτική και σε προδιαθέτει πολύ ευχάριστα!

Αν σας αρέσει μπορείτε να το βρείτε στα βιβλιοπωλεία από τις εκδόσεις Μεταίχμιο. 

Σας φιλώ!