Δεν έχω κανει ποτέ στη ζωή μου δίαιτα. Για την ακρίβεια πάντα όλοι με μάλωναν γιατί ήμουν πολύ αδύνατη. Επίσης έχω μια αδυναμία στα γλυκά. Μπορώ να ξεχάσω να φάω φαγητό όλη μέρα, αλλά τουλάχιστον μια σοκολατίτσα δεν ξεχνάω ποτέ να τη φάω.

Έτσι μου ήταν πολύ δύσκολο όταν στη δεύτερη εγκυμοσύνη μου, ο γιατρός μου είπε ότι έπρεπε να προσέχω τη διατροφή μου = να μην τρώω γλυκά και χαζομαρούλες. Ένα ολόκληρο καλοκαίρι είχε περάσει θυμάμαι και δεν είχα φάει ούτε ένα παγωτάκι. Ούτε ένα σοκολατοκέικ. Τίποτα. Ξεραϊλα. Το τι γιαούρτι με μέλι και φρούτα είχα φάει δεν μπορώ να σας περιγράψω… 

Τώρα όμως, μετά την κρεπάλη των διακοπών, ήρθε η στιγμή για αυτοπεριορισμό. Στα γλυκά. Και ομολογώ ότι δυσκολεύομαι απίστευτα. Ειδικά εκεί το μεσημερο-απόγευμα, λίγο μετά το φαγητό, τότε που πέφτει το ζάχαρο (λέμε τώρα) και όλος ο οργανισμός φωνάζει για μια σοκολάτα, τόση δα μικρούλα, από αυτές εκεί τις κρυμμένες μέσα στη χαρτοσακούλα, για να μην φαινονται. Και οι άτιμες είναι δίπλα στα φρούτα… Πρέπει να τους αλλάξω θέση. 

Παρακάμπτω λοιπόν τις σοκολάτες και με σφιγμένο στομάχι παίρνω ένα ροδακινο. Καλό και το ροδάκινο δε λέω…. αλλά…… 

Έλα όμως που βγαίνω κι έξω για καφέ. Και μοσχοβολάει όλη η πλατεία φρεσκοψημένες βάφλες. Με παγωτό βανίλια Μαγαδασκάρης. Τι να κάνω;;; Δεν φταίω εγώ!!

Αμ το άλλο;; Πήγα σε πάρτυ γενεθλίων. Είχε τούρτα. Τσιζκέικ με βάση oreo και μερέντα. Λύγισα , το ομολογώ!! Ένα κομμάτι έφαγα. Το έφαγα αμίλητη, χωρίς να κοιτάζω γύρω μου, απλά απολαμβάνοντας… Αμέσως μετά, σε άλλο πάρτυ. Επετείου αυτό. Άλλη τούρτα εκεί. Τεράστια κι αυτή. Ούτε καν την κοίταξα. Άκουγα μόνο γύρω μου τα επιφωνήματα απόλαυσης και τους επαίνους για το πόσο υπέροχη ήταν. Σηκώθηκα και το έριξα στο χορό, για να ξεχάσω τον πόνο  μου… Ακόμα την τούρτα σκέφτομαι.

Δεν ξέρω γιατί τα γράφω αυτά εδώ. Μάλλον γιατί πρέπει να το πάρω απόφαση και έτσι εκτίθεμαι. Από Δευτέρα δίαιτα. Γιατί χανόμαστε. Γιατί τα χρόνια περνούν και δεκαοχτώ δεν θα ξαναγίνω και η κοιλιά πρέπει πάλι να γίνει ευπαρουσίαστη (πρόσεξε ότι δεν γράφω επίπεδη…). 

Κι αν ξεφύγω και φάω καμιά φορά ζεστό ζεστό σουφλέ σοκολάτας με παγωτό μαστίχα από πάνω, θα κοιτάξω να είναι Κυριακή. Γιατί από Δευτέρα… δίαιτα!

Σας φιλώ!

(υ.γ. Έχω δυο μέρες να βάλω ζάχαρη στο στόμα και έχω πάθει φρίκη, μην με παρεξηγάτε… 😉 )