Οι διακοπές είναι κάτι πολύ συγκεκριμένο. Έχουν και ορισμό.

 Είναι εκείνες οι μέρες που φεύγεις από το σπίτι σου και πας στο άλλο αγαπημένο σπίτι σου. 

Εκείνο με την απίστευτη θέα, την απόλυτη ησυχία, τα πολλά ζουζούνια, τα ηλιοβασιλέματα, τον έναστρο ουρανό και τα δέντρα, την καταγάλανη θάλασσα και τα πολλά βότσαλα. 

Επίσης είναι εκείνες οι μέρες που μπαίνεις στο καράβι και πας σε ένα νησί, κατά προτίμηση στη Ζάκυνθο. 

Εκεί τρως πολύ, δεν κοιμάσαι καθόλου, κάνεις βόλτες με την άμαξα, σκαρφαλώνεις στην όμορφη Μπόχαλη, νιώθεις τον Άγιο ζωντανό να τριγυρνά στην πόλη, μετράς καμπαναριά, συναντάς συγγενείς στου Δράκα, βρίσκεις γνωστούς στο κέντρο της Χώρας, απολαμβάνεις πυροτεχνήματα και κάνεις βουτιές για λίγη δροσιά.

Διακοπές είναι αυτές οι μέρες του χρόνου που ό,τι κι αν συμβαίνει γύρω σου πιστεύεις ότι μπορείς να το ξεπεράσεις. 

Είναι εκείνες οι μέρες που ζεις τα παιδιά σου, που τα βλέπεις να μαθαίνουν από το βιβλίο της φύσης, που χαίρεσαι όταν βγάζουν τα μπρατσάκια και μαθαίνουν κανονικά μπάνιο (άλλο αν εσύ φοβάσαι τα βαθιά νερά…), πετάτε μαζί βοτσαλάκια στο νερό. 

Είναι οι μέρες που έχεις χρόνο να σκεφτείς, να βάλεις σε τάξη τα μέσα σου, να δεις από πού έρχεσαι και πού θα ήθελες να πας. 

Είναι οι στιγμές της απόλυτης ευτυχίας, παρέα με το ταίρι σου, αγναντεύοντας τα φώτα στο απέναντι βουνό. 

Διακοπές είναι οι συναντήσεις με τους φίλους που μένουν μακριά, αλλά κι εκείνους που μένουν κοντά, οι μεγάλες συζητήσεις, τα γέλια και τα παιχνίδια των παιδιών σε κάθε τόπο και με κάθε ευκαιρία

Αυτές είναι διακοπές. Και εγώ τις έζησα φέτος. Είμαι ευγνώμων γι΄αυτό!

 Μες στην καρδιά μου έχει ακόμα καλοκαιράκι, κι ας ετοιμαζόμαστε πλέον για το σχολείο. 

Καλώς σας βρήκα και πάλι! Καλό φθινόπωρο να έχουμε και καλές νέες αρχές σε όλους μας!

Σας φιλώ!