Είναι κάποια πράγματα, όπως μια μυρωδιά, μια εικόνα, ένα τραγούδι, μια ιστορία, ένα βιβλίο  που σε γυρνούν πίσω στα παιδικά σου χρόνια…

Είναι αυτά που σε έχουν σημάδεψει, που χωρίς καλά καλά να το ξέρεις , είναι μέρος της ζωής σου.

Για μένα ένα από αυτά είναι μια σειρά παραμυθιών, τα πιο αγαπημένα μου, που μεγάλωσα διαβάζοντας τα ξανά και ξανά. Τα αναπαριστούσα στα παιχνίδια μου, τα ονόματα των ηρώων γίνονταν σύμβολα για ανθρώπους και καταστάσεις  και ακόμα και τώρα, πιάνω τον εαυτό μου να χρησιμοποιώ παραδείγματα και ιστορίες από εκεί.

Πιθανότατα κι εσείς να την θυμάστε αυτή την σειρά, με τον Παραμυθένιο κόσμο του Δάσους, που κυκλοφορούν από τις εκδόσεις Στρατίκη, εδώ και αρκετές δεκαετίες πια.

Δυστυχώς σε κάποια μετακόμιση; εκκαθάριση; τα βιβλία χάθηκαν και όταν θελησα να τα βρω για να τα διαβάσω με τα κορίτσια, δεν τα βρήκα.

Καταλαβαίνετε λοιπόν την χαρά μου, όταν εδώ και λίγο καιρό ανακάλυψα πως η σειρά έχει επανακυκλοφορησει!

Ο Παραμυθένιος κόσμος του Δάσους και τα έξι βιβλία της σειράς, με την υπέροχη πλούσια εικονογράφηση είναι και πάλι κοντά μου!

Η σειρά ακολουθεί τους κατοίκους του δάσους, που στο τέλος του πρώτου βιβλίου, αναγκάζονται να μεταναστεύσουν. Βρίσκουν καταφύγιο στη Χώρα των Νάνων, όπου ξαναστήνουν τη ζωή τους και όλοι μαζί ζουν νέες περιπέτειες. Όλα μοιάζουν ήσυχα, όταν ξαφνικά, έρχονται οι Γίγαντες και πρέπει να μάθουν όλοι να ζουν αρμονικά.  Τότε ήταν που η Βασίλισσα των Νεράιδων, αποφάσισε να στείλει τις έξι Νεράιδες για διακοπές στη Χώρα των Νάνων. Όμως τα πράγματα δεν πήγαν και πολύ καλά με τις Νεράιδες… Και πάνω που είχαν βρει μια ισορροπία, να σου τα σκανταλιαρικα ξωτικά, που αναστάτωσαν τις ζωές όλων! Όμως σιγά σιγά έστρωσαν κι αυτά , όμως τότε ήταν που οι σάλπιγγες του πολέμου άρχισαν να ηχούν δυσοίωνα. Μια “Παράξενη χώρα” με ακόμα πιο παράξενους και επικίνδυνους κατοίκους απειλούν την γαλήνη του Δάσους…

Τι να πρωτοπώ γι’ αυτά τα βιβλία; Πόσο αγαπώ τις ιστορίες τους; Πόσο υπέροχη είναι η εικονογράφηση; Λεπτομέρειες, χρώματα, εκφράσεις, μένουν χαραγμένα στο μυαλό όσα χρόνια κι αν περάσουν!

Ο Μαυροπόντικας, ο Μυωξός, οι αδερφές Ποντικίνες, ο νάνος Γαρύφαλλος και ο Γαρδένιος, η Γαλάζια Νεράιδα και ο Δρακουλίξ, είναι μόνο λίγοι από τους αγαπημένους χαρακτήρες. 

Πέρα από το όμορφο παραμύθι , που σίγουρα συνεπαίρνει τα παιδιά όμως, υπάρχει και μια δεύτερη ανάγνωση των βιβλίων της σειράς. Η ξενιτιά, η εγκατάσταση σε μια ξένη χώρα, η συμβίωση με τους κατοίκους της φιλόξενης χώρας που τους δέχτηκε , είναι μερικά από τα μηνύματα , που αβίαστα βγαίνουν από τις ιστορίες. Αλλά και η διαχείριση της απώλειας και του θανάτου, η αψηφισιά και η θρασύτητα των νέων και ο σεβασμός που πρέπει να διδαχτούν , δεν λείπουν από τα διδάγματα των όμορφων παραμυθιών. Και φυσικά ο φόβος του πολέμου, που παραμονεύει κάθε στιγμή . 

Καμιά φορά σκέφτομαι πως γίνομαι γραφική, που το λέω και το ξαναλέω, αλλά στ’ αλήθεια πιστεύω πως τα αληθινά παραμύθια είναι αυτά που ενώ διατηρούν όλη τη μαγεία και την ομορφιά, έχουν μέσα τους μηνύματα , τέτοια που μπορούν να διαβαστούν και από τους μεγάλους.

Ξέρω πως είμαστε πολλοί αυτοί που μεγαλώσαμε με τα βιβλία αυτά ! Κι όσοι δεν είχατε αυτή την
τύχη, ήρθε η ώρα να τα ανακαλύψετε μαζί με τα παιδιά σας!

Μην τα χάσετε! 

Σας φιλώ!