Υπάρχει μια λέξη, που κάνει την καρδιά κάθε blogger να χτυπάει λίγο πιο γρήγορα: τα νούμερα. Είναι το μαγικό πινακάκι , που δείχνει πόσοι είναι αυτοί που διάβασαν αυτά που γράφτηκαν. Πόσοι πάτησαν το κουμπάκι, πόσοι το διάβασαν ως το τέλος, πόσοι το ξαναδιάβασαν. Μην νομίσετε ότι ξέρω και όλα τα νούμερα και τα δεδομένα τι ακριβώς δείχνουν, μια γενική εικόνα έχω πάντα.

Η χρησιμότητα

Τα νούμερα είναι αρκετά χρήσιμα. Μου δείχνουν τι ενδιαφέρει και τι όχι. Ποια κείμενα “χτυπούν φλέβα”, όπως λέμε, και ποια, απλά, πηγαίνουν στα αζήτητα. Με βοηθούν να αφουγκραστώ ποιος είναι ο σφυγμός, τα ενδιαφέροντα, οι ανησυχίες και οι προβληματισμοί όσων μου κάνουν την τιμή να μπαίνουν σε αυτή την γωνίτσα.

Βέβαια έχω μια συνήθεια, μια ανάγκη μάλλον θα την χαρακτήριζα, κι όταν κάτι θέλω πάρα πολύ να το γράψω και να το μοιραστώ, θα το γράψω. Τα περισσότερα κείμενα είναι γραμμένα από αυτή την εσωτερική μου ανάγκη. Επειδή όμως το blogging είναι πάνω από όλα αλληλεπίδραση, είναι απαραίτητο να γνωρίζω τι είναι αυτό που ενδιαφέρει τους αναγνώστες. Και τα νούμερα, χρειάζονται πολύ σ’ αυτό.

Έχουν κι άλλη μια χρησιμότητα αυτά τα νούμερα. Είναι η “ανταμοιβή” για τον blogger. Για τον χρόνο που αφιερώνει , για την αφιέρωση, για το μεράκι που δείχνει, σε κάτι που δεν αποφέρει κανένα υλικό όφελος. Η ανταμοιβή του blogger είναι η ανταπόκριση και η αγάπη που εισπράττει από τους αναγνώστες.

Ο κίνδυνος

Τα νούμερα όμως, εκτός από την χρησιμότητά τους, κρύβουν κι έναν κίνδυνο. Είναι τόσο εύκολο να γεμίσεις υπερηφάνεια. Και τόσο φυσικό. Υπάρχει η υπερηφάνεια η καλή, που δείχνει μια υγιή αυτοπεποίθηση. Αλλά υπάρχει και η άλλη υπερηφάνεια, αυτή που φέρνει η μεγάλη ιδέα για τον εαυτό μας. Δεν θέλει και πολλά ο άνθρωπος για να αποκτήσει μεγάλη ιδέα για τον εαυτό του. Να πιστέψει πως όσα κάνει είναι αποτέλεσμα των δικών του δυνάμεων. Να ξεχάσει πως τα χαρίσματα που έχουμε δεν πρέπει να ξεχνάμε να τα χρησιμοποιούμε όχι για να επιδειχθούμε οι ίδιοι.

Ο άλλος κίνδυνος έχει να κάνει με την αυθεντικότητα και την ειλικρίνεια. Προσωπικά πιστεύω πως δεν υπάρχει “επιτυχία” αν δεν είσαι ειλικρινής και αυθεντικός. Δύσκολα μπορεί κάποιος να προσποιηθεί για πολύ καιρό. Βέβαια είναι πολύ εύκολο να πέσεις στην παγίδα του τι είναι της μόδας. Και του τι “τραβάει” το κοινό. Φυσικά , μπορεί κάποιος να τα συνδυάσει όλα αυτά και να διατηρήσει το προσωπικό του στυλ. Όμως το πιο βασικό είναι να ξέρεις τι στόχο έχεις, τι θες να μοιράζεσαι μέσα από τα κείμενά σου.

Ο στόχος

Το πιο βασικό είναι να έχεις κάποιον στόχο ξεκινώντας το ταξίδι σου στο χώρο του blog. Όχι για να “μαζέψεις κόσμο”. Ούτε για να δεις στα νούμερα εξαψήφιους αριθμούς. Ο στόχος είναι να ξέρεις τι θες να πεις. Τι έχεις να μοιραστείς. Κι αυτό που έχεις να μοιραστείς να είναι καλό κι ωφέλιμο. Το διαδίκτυο είναι τόσο απέραντο και αχανές, βρίσκεις σ’ αυτό τα πάντα. Πιο μεγάλη φασαρία κάνουν τα άσχημα. Αλλά για σκέψου ο καθένας να επέλεγε να μοιραστεί μόνο ό,τι είναι ωφέλιμο και χρήσιμο . Πόσο πιο φωτεινά θα ήταν όλα; Όχι επειδή ζούμε σε μια ουτοπία, ούτε επειδή η ζωή μας δεν έχει δυσκολίες ή άσχημες στιγμές. Αλλά επειδή ακριβώς έχουμε τόση μαυρίλα γύρω μας και συχνά μέσα μας, χρειαζόμαστε φωτεινά παράθυρα.

Η ανατροφοδότηση

Πιστεύω πως αν δεν είμαστε γεμάτοι από κάτι όμορφο , δεν μπορούμε να προσφέρουμε και να μοιραστούμε και με τους άλλους κάτι ωραίο. Γι’ αυτό είναι τόσο σημαντικό αυτός που γράφει και μοιράζεται, να έχει μια πηγή ανατροφοδότησης. Ναι, το γράψιμο προϋποθέτει ταλέντο, όμως , αν δεν τρέφεις την ψυχή σου και το ταλέντο ατονεί. Και τελικά, τι νόημα έχει να γράφεις, αν δεν έχεις κάτι να μοιραστείς; Ή αν γράφεις έχοντας παντελή άγνοια για ιδέες και πράξεις ;

Μπορεί τα νούμερα να μείνουν μικρά για πάντα. Ίσως γιατί αυτό που λες δεν είναι πολύ της μόδας ή πιασάρικο ή δημοφιλές. Αλλά συνήθως είναι προτιμότερο να έχεις 10 ανθρώπους που σε διαβάζουν και να νιώθεις ότι το μοίρασμά σου δεν πάει χαμένο. Παρά να βλέπεις πενταψήφια και εξαψήφια νούμερα, που βασικά δεν νοιάζονται να διαβάσουν αυτό, που με κόπο έγραψες και με αγάπη μοιράστηκες.

Μια αγαπημένη φίλη blogger η Μαριάννα, μου είπε στην συζήτηση που κάναμε στο Instagram για το blogging, το εξής που με σημάδεψε “Μπορεί να έχεις μόνο 150 ακόλουθους. Αλλά για σκέψου, να τους είχες αυτούς σε μια ομιλία σε ένα δωμάτιο. Να μπορούσες να τους κοιτάς στα μάτια. Δεν θα ένιωθες το βάρος της ευθύνης για το τι θα τους πεις; Τι θα τους δώσεις;” Αν κάθε φορά το έχουμε αυτό στο μυαλό μας, πριν πατήσουμε το κουμπάκι δημοσίευση, τότε όλα θα πάνε καλύτερα.

Ωφέλιμος λόγος

Γράφει ο Απόστολος Παύλος στην προς Εφεσίους επιστολή του: “Κανένας βλαβερός λόγος ας μην βγαίνει από το στόμα σας παρά μόνο ωφέλιμος, που να μπορεί να οικοδομήσει, όταν χρειάζεται , και να κάνει καλό σ’ αυτούς που τον ακούν” (Εφεσ. 4, 29)

Πόσο πιο ξεκάθαρη καθοδήγηση και αλάθευτη πυξίδα να ζητήσει κανείς; Σήμερα πιο επίκαιρη από ποτέ είναι αυτή η προτροπή, μιας και λέγονται, γράφονται και ακούγονται πάρα πολλά. Πριν λοιπόν από κάθετί, πάνω από τα νούμερα, τους ακολούθους και τους αναγνώστες, είναι ο ωφέλιμος λόγος. Ας το έχουμε στο μυαλό μας.

Καλά είναι τα νούμερα. Χρειάζονται και βοηθούν. Αλλά μέχρι εκεί.

Σας φιλώ!