Τα κορίτσια έχουν μια αγάπη στην Ακρόπολη και στα αρχαία γενικά. Τις ενθουσιάζουν πολύ και θέλουν να επισκεπτόμαστε πολύ συχνά το Μουσείο της Ακρόπολης και τους αρχαιολογικούς χώρους εκεί γύρω.
Κι όταν αντίκρυσα την σημαία εκεί στην άκρη του βράχου με πιάσαν τα κλάμματα. Έχει κάτι αυτό το μέρος, το νιώθεις όταν βρίσκεσαι εκεί, δεν ξέρω πώς να το περιγράψω, αλλά νιώθεις ένα δέος όταν αναλογίζεσαι πόσους αιώνες στέκουν αυτά τα μάρμαρα εκεί, πόσα γεγονότα έχουν συμβεί, που οδήγησαν μέχρι το σήμερα. Και νιώθεις στ’ αλήθεια πόσο μικρό, ελάχιστο κομμάτι της ιστορίας και του κόσμου είσαι, τόσο δα.
Φεύγοντας τα κορίτσια ανακάλυψαν μια πέτρινη καρδιά , σημαδιακή!
Αν δεν έχετε ήδη επισκεφθεί την Ακρόπολη με τα παιδιά , σας προτείνω να την επισκεφθείτε άμεσα. Το φθινόπωρο είναι ιδανική περίοδος, μιας και δεν έχει τόση ζέστη, αλλά ούτε και πολύ κόσμο , όπως το καλοκαίρι.
Μην ξεχνάτε πως τα παιδιά μαθαίνουν τα πάντα καλύτερα βιωματικά , μην αμελείτε να τους μαθαίνετε την ιστορία της πατρίδας μας. Αν δεν το κάνουμε εμείς, δεν θα το κάνει κανείς άλλος, αυτό είναι το μόνο σίγουρο.
Σας φιλώ!