Η Ευαγγελίτσα μου αγαπάει πολύ το Μικρό Πρίγκηπα. Το έχει ακούσει άπειρες φορές, το έχει δει επίσης πολλές φορές στην ταινία, έχουμε συζητήσει και στο σπίτι και στο σχολείο την ιστορία. Κι ας είναι ακόμα μόνο πέντε χρονών, κατάλαβε πολύ καλά το νόημα του υπέροχου αυτού παραμυθιού. Μου το είπε μια μέρα, ενώ παίζαμε. “Μαμά, ξεχνάνε οι άνθρωποι; Όταν μεγαλώνουν αλήθεια ξεχνάνε; ” .
Αυτές οι ερωτήσεις της, πολύ με δυσκολεύουν ώρες ώρες.  Δεν ξέρω πώς να της πω πόσο δύσκολος είναι εκεί έξω ο κόσμος. 

“Ξεχνάνε πολλές φορές Βαγγελίτσα, όχι πάντα όμως. Πολλοί άνθρωποι θυμούνται.”

“Μαμά εγώ δεν θέλω να ξεχάσω όταν μεγαλώσω. Θα γίνω σαν το κοριτσάκι στην ταινία, που δεν ξέχασε τον παππού της.”

Σήμερα που είναι τα γενέθλια της μικρής μου Ευαγγελίτσας , αυτή είναι η ευχή μου: Να μην ξεχάσεις ποτέ κοριτσάκι μου. Κι όσο μεγαλώνεις να διατηρείς αυτή την υπέροχη αθωότητά σου, την αγνή καρδούλα σου και το αυθόρμητο γέλιο σου. 

Και να μου θυμίζεις κι εμένα να γίνομαι πάλι παιδί μαζί σου… Όσα χρόνια κι αν περάσουν.

Χρόνια πολλά καρδούλα μου!

Σ’ ευχαριστώ!

Η μαμά