Παραλίγο να το ξεχάσω πως αυτή εδώ η γωνίτσα, έχει γενέθλια. Μέσα στην παραζάλη που ζούμε, είχα λησμονήσει εντελώς πως σαν σήμερα , πριν 8 χρόνια πάτησα το κουμπάκι “Δημοσίευση” στην Μαμά για σπίτι.

8 χρόνια και η αλήθεια είναι πως κοιτώντας πίσω, μόνο μια φράση έρχεται στο νου μου: δόξα τω Θεώ. Ένα όμορφο ταξίδι, που δεν είχα ιδέα τι προορισμό είχε, ούτε και τι θα έφερνε. Κι έφερε, πόσα πράγματα έφερε… Πέρσι τέτοια μέρα έγραφα για 7 πράγματα που ίσως να μην ξέρατε για την Μαμά για σπίτι. Φέτος , δεν ξέρω τι να γράψω. Νιώθω ότι τα έχω όλα πει κι όσα δεν έχω πει ακόμα τριγυρίζουν στο μυαλό μου, σκόρπιες λέξεις και σκέψεις. Μόνο μια λέξη είναι ξεκάθαρη: δόξα τω Θεώ.

Δόξα τω Θεώ γιατί η γωνίτσα αυτή είναι για μένα κάτι παραπάνω από ιστολόγιο. Είναι σαν ένα θερμοκήπιο ιδεών, μια αφορμή διαρκώς να ανακαλύπτω νέους δρόμους και νέες προκλήσεις δημιουργικότητας. Είναι μια αφορμή κινητοποίησης να μελετήσω περισσότερο, να μάθω πιο πολλά, ώστε να μοιραστώ κάτι άξιο μοιράσματος.

Δόξα τω Θεώ γιατί η γωνίτσα αυτή έχει γίνει σημείο “συνάντησης” καλών φίλων. Λόγω αυτού έχω γνωρίσει ανθρώπους, που πιθανότατα να μην τους είχα γνωρίσει ποτέ. Από την άλλη άκρη της Ελλάδας, από την άλλη άκρη της Ευρώπης, ακόμα και από την άλλη άκρη της γης. Ανθρώπους που μοιραζόμαστε κοινά βιώματα, ίδιες πεποιθήσεις και η ζωή μας είναι βασισμένη στις ίδιες αιώνιες σταθερές αξίες. Αν υπάρχει κάτι που πιστεύω ότι είναι η αληθινή ευλογία του διαδικτύου, είναι ακριβώς αυτό: να βρίσκεις “την φυλή σου”, να βρίσκεις ανθρώπους που έστω με μια ανταλλαγή μηνυμάτων παίρνεις ανάσα. Πολλοί το υποτιμούν αυτό και θεωρούν ότι δεν είναι αληθινό. Προσωπικά δεν το υποτιμώ. Αντιθέτως, το θεωρώ ευλογία.

Δόξα τω Θεώ γιατί αυτή η γωνίτσα έγινε αφορμή να μπω στον κόσμο των εκδόσεων . Το έχω πει ίσως πάρα πολλές φορές, αλλά θα το επαναλαμβάνω με κίνδυνο να γίνω κουραστική. Θεωρώ δώρο το αυτά που γράφω γίνονται βιβλία. Όσοι ασχολούνται, ξέρουν τι εννοώ. Θεωρώ δώρο τον τρόπο που ήρθε αυτό στη ζωή μου, στην συγκεκριμένη χρονική συγκυρία πριν σχεδόν 5 χρόνια (πότε πέρασαν κιόλας!!!). Δόξα τω Θεώ, ξανά και ξανά. Τέσσερα βιβλία ήδη κυκλοφορούν, και δύο “ημερολόγια” έχω δημιουργήσει σε μορφή εκτυπώσιμων, που έχουν σταλεί στους αναγνώστες. Μακάρι να με αξιώσει ο Θεός να ολοκληρώσω και ό,τι είναι ακόμα στα σκαριά.

Δόξα τω Θεώ, γιατί αυτή η γωνίτσα με κάνει να καταλαβαίνω πόσο σημαντικό είναι να προσέχεις τι λες και τι γράφεις. Πόση ευθύνη, τεράστια ευθύνη έχουμε όσοι καθόμαστε πίσω από μια οθόνη και πληκτρολογούμε. Πόση διάκριση και διακριτικότητα πρέπει να έχουμε, πόση εγρήγορση, πόση συναίσθηση της άγνοιάς μας για τα περισσότερα πράγματα, πόσο πρέπει να εξασκούμαστε στην ενσυναίσθηση και πόση προσοχή στον τρόπο που μοιραζόμαστε ό,τι μοιραζόμαστε, ώστε να μην λέμε ψέμματα. Κι αυτό δεν έχει τόση σημασία για εκείνον που διαβάζει, όσο για εμάς που γράφουμε. Διότι τι νόημα έχει να γράφω εγώ κείμενα επί κειμένων όταν στην καθημερινότητά μου δεν κάνω τίποτα από αυτά; Ο αναγνώστης σίγουρα θα ωφεληθεί από ένα καλό κείμενο, εγώ όμως θα είμαι και ασυνεπής, αλλά και δυστυχισμένη. Γι’ αυτό και δεν γράφω πολύ συχνά, ούτε και καταπιάνομαι με πολλά θέματα. Προτιμώ να ζω με συνέπεια, παρά να γράφω με συνέπεια και να ζω ασυνεπώς.

Δόξα τω Θεώ γιατί μέσα από αυτή τη γωνίτσα, φτιάχτηκε μια όμορφη ομάδα μελέτης του Λόγου του Θεού . Δύο χρόνια μετά, όχι απλώς συνεχίζουμε, αλλά έχουμε δέσει στην κοινή αυτή πορεία και νιώθουμε αυτή την ενότητα που η παρουσία του Θεού δίνει: “όπου είναι δύο ή τρεις συνηγμένοι στο όνομά μου, εκεί ανάμεσά τους βρίσκομαι εγώ” (Ματθαίον ιη’, 20)

8 χρόνια μετά θέλω να ευχαριστήσω καθέναν από εσάς που είστε εδώ. Ευχαριστώ για όλα τα μηνύματά σας, για το άνοιγμα της καρδιάς σας, για το μοίρασμα των στιγμών σας, για την ανταλλαγή απόψεων και για την ενθάρρυνση σε όσα καταπιάνομαι εδώ μέσα. Δεν είναι δεδομένο τίποτα, αυτό μας έδειξε η χρονιά που πέρασε. Γι΄αυτό σας ευχαριστώ μέσα από την καρδιά μου.

Θα κλείσω αυτή την ανάρτηση με ένα στίχο από την προς Εφεσίους επιστολή του Αποστόλου Παύλου, που τον έχω στο νου μου διαρκώς: “Κανένας βλαβερός λόγος ας μη βγαίνει από το στόμα σας παρά μόνο ωφέλιμος, που να μπορεί να οικοδομήσει, όταν χρειάζεται, και να κάνει καλό σ’ αυτούς που τον ακούνε” (Εφεσ. δ’ , 29)

Αμήν.

Σας φιλώ!