Επιτέλους ζέστανε, καταλάβαμε ότι είναι καλοκαιράκι, μετά από όλο αυτό το νερό που φάγαμε τόσες μέρες! Βέβαια, επειδή ζούμε στην Ελλάδα, δεν μπορούμε να χαρούμε ούτε τα πιο απλά πράγματα της ζωής ανέμελοι. Πρέπει διαρκώς να κρέμεται μια απειλή πάνω απ’ το κεφάλι μας. Αλλά δεν θέλω να ασχοληθώ καθόλου με την πολιτική, τουλάχιστον όχι εδώ, στο σπιτάκι μου. Αρκετή από τη μιζέρια της πολιτικής και του δημοσίου γενικά υπάρχει στην καθημερινότητά μου…
Απλά θέλω να γκρινιάξω σήμερα. Και πριν βιαστείτε να κλείσετε τη σελίδα, μάθετε πως η γκρίνια αυτή αφορά όλους τους πεζούς της Αθήνας και των περιχώρων!
Διότι βγήκαμε σήμερα για δουλειές, μαζί και με τα δυο μικρά, η μεγάλη στο χέρι, η μικρή στο καρότσι. Ε, μα να μην υπάρχει ούτε ένα πεζοδρόμιο ελεύθερο ρε παιδιά!! Ήμαρτον δηλαδή!! Η Κωνσταντίνα χτύπησε πάνω σε ένα μηχανάκι παρκαρισμένο ΑΚΡΙΒΩΣ στη μέση του πεζοδρομίου, γιατί πόσους ελιγμούς να κάνει μια μάνα με ένα καρότσι και ένα παιδί στα χέρια;
Όπου δεν έχει αυτοκίνητα, έχει μηχανάκια. Όπου δεν έχει μηχανές, έχει δέντρα και σπασμένες πλάκες. Όπου οι πλάκες δεν είναι σπασμένες, έχει ακαθαρσίες από ζώα. Επίσης, κάτι άλλο απαράδεκτο, είναι ένα πεζοδρόμιο 10 μέτρα και ο καταστηματάρχης το έχει κλείσει, είτε με πρασιά, είτε με κάγκελα, είτε με τραπέζια, αφήνοντας ένα μέτρο για τους πεζούς. Στο μέτρο αυτό πάντα είναι ένα αυτοκίνητο. Ή το άλλο το φοβερό, να μη δούνε ράμπα για καρότσια στο πεζοδρόμιο, τσουπ! εκεί θα παρκάρουν!!!Λοιπόν…. τι μένει; Βγαίνεις με τα μωρά στην Αμφιθέας κάνοντας το σταυρό σου, να φτάσετε και οι τρεις σώες στο επόμενο φανάρι.
Αναρωτιέμαι, αν έχουν περπατήσει ποτέ αυτοί οι άνθρωποι στους δρόμους. Είναι δηλαδή απαραίτητο να έχουμε όλοι αυτοκίνητο για κάθε μια διαδρομή που πρέπει να κάνουμε;! Εγώ μπορεί να μη θέλω ή να μην μπορώ να οδηγήσω, γιατί δεν με σέβεται κανείς;
Τελικά καταλήγω στο συμπέρασμα ότι στην Ελλάδα πάσχουμε από ένα και μόνο πράγμα, το οποίο είναι η αίτια για τα περισσότερα από τα δεινά μας. Έλλειψη κοινωνικής αγωγής και υπευθυνότητας. Μόνο ό,τι μας βολεύει εμάς. Ο διπλανός ας κόψει το λαιμό του!
Δεν πάει να ‘ναι το παιδάκι που πάει σχολείο, η γιαγιά με το μπαστούνι, η έγκυος με ένα μωρό στην αγκαλιά, ο τυφλός ή ο ανάπηρος στο καροτσάκι; Όχι! Εγώ θα βάλω το όχημα όπου βρω, γιατί όπως λέει και το γνωστό χαρτάκι στα Εξάρχεια -Είμαι γάιδαρος, παρκάρω όπου γουστάρω!!! Και αν αυτό το κάνουμε για κάτι τόσο απλό όπως είναι η οδική συμπεριφορά, σκεφτείτε τι γίνεται και παρακάτω, στα πιο σοβαρά και σημαντικά… Μετά μας φταίνε οι ξένοι πάντα!!!
Λοιπόόόν!!!! Αφού τα είπα και ξέσπασα, σας χαιρετώ!! Μέχρι την επόμενη φορά, για να πούμε και κάτι πιο ευχάριστο!! Σας φιλώ!!