Έχετε δει το επεισόδιο της Πεππα με τα κόκκινα παπούτσια; Η Πεππα χάνει το παπούτσι της; (πρώτα απορούσα πώς το έχασε, ώσπου η κόρη μου πέταξε το δικό της παπούτσι πάνω από το φράχτη στο γάμο που ήμασταν και δεν το βρήκαμε ποτέ, οπότε λύθηκε η απορία μου ?)
Η Πεππα λοιπόν, πάει με την μαμά της να αγοράσει καινούργια παπούτσια. “ΚΟΚΚΙΝΑ ΟΜΩΣ!!” λέει διαρκώς. Όταν τα παίρνει δεν τα βγάζει με τίποτα : τα φοράει στο φαγητό, το παιχνίδι, το μπάνιο, ακόμα και στον ύπνο. Μέχρι που φτάνει η ώρα για το πιο αγαπημένο της παιχνίδι : να χοροπηδησει στους νερολακους. Τότε αποχωρίζεται τα αγαπημένα της παπούτσια, για να χοροπηδησει στο νερολακο, χωρίς να τα χαλάσει.

Σήμερα σκεφτόμουν πόσα πράγματα είμαστε ικανοί να βάλουμε στην άκρη για να απολαύσουμε κάτι μεγαλύτερο, καλύτερο, ασύγκριτο.

Σαν σύζυγος και μαμα τα τελευταία 12 χρόνια καθημερινά βγάζω τα “κόκκινα παπούτσια” μου για να χαρώ έναν “νερολακο” . Βάζω στην άκρη κάτι σημαντικό για εμένα, για να χαρούμε κάτι σημαντικότερο όλοι μαζί. Παραμεριζω για λίγο μια δική μου επιθυμία, για να ζήσουμε κάτι που θα ωφελήσει όλη την οικογένεια. Κάνω λίγο πίσω εγώ, για να γίνει πιο εύκολος ο κοινός βηματισμος.

Συνήθως όταν γίνεται αυτό δεν το καταλαβαίνω. Έπειτα από καιρό κοιτώντας από μακριά στιγμές και επιλογές το συνειδητοποιω. Άλλοτε πάλι πρέπει να το προσπαθήσω, γιατί η επιθυμία για τα κόκκινα παπούτσια είναι πολύ έντονη και χρειάζεται να σταθμισω πολλά. Καμία φορά δεν είναι ίδια με την προηγούμενη.

Δεν είναι πάντα εύκολο να βγάλεις τα κόκκινα παπούτσια σου. Αλλά αν το αποφασίσεις, έχει σημασία να το κάνεις με χαρά. Αφήνεις κάτι όμορφο, για να χαρείς κάτι ακόμα ομορφότερο. Κι αν δεν μπορείς να το χαρείς, καλύτερα συνέχισε να φοράς τα κόκκινα παπούτσια, για όσο σου είναι αυτά πιο ωφέλιμα .

Δεν είναι όμως πάντα κι αναγκαίο. Κάθε φορά χρειάζεται να σταθμισω : τι πραγματικά θα ωφελήσει εμένα και την οικογένειά μου, όχι μόνο τώρα, αλλά και μακροπροθεσμα.

Επισης , δεν είναι κάτι που κάνω αποκλειστικά εγώ. Το ίδιο κάνει κι άντρας μου, καθημερινά. Πλέον όσο μεγαλώνουν τα παιδιά μου, μαθαίνουν κι εκείνες να βγάζουν τα “κόκκινα παπούτσια” τους. Όλοι χρειάζεται να βγάζουμε από καιρό σε καιρό τα αγαπημένα μας κόκκινα παπούτσια, για χάρη κάποιου νερολακου. Κι όσο πιο νωρίς μάθουμε να το κάνουμε, τόσο πιο εύκολο θα είναι ν ξεχωρίζουμε τις κατάλληλες στιγμές.

Ωραία είναι τα κόκκινα παπούτσια. Το ίδιο κι οι νερολακοι ! Αρκεί να χαιρόμαστε πάντα και να μπορούμε να βάζουμε και να βγάζουμε στην ώρα τους τα κόκκινα παπούτσια μας!