Την 1η Φεβρουαρίου τιμάται από την Ορθόδοξη Εκκλησία η Αγία Περπέτουα και η Αγία Φηλικητάτη και οι μάρτυρες Σατουρνίνος, Σεκούνδος και Ροβεκάτος. Έζησαν και μαρτύρησαν στην Καρχηδόνα της Αφρικής τον 3ο αιώνα μΧ.

Ο βίος τους

Η αγ. Περπέτουα ήταν νέα κοπέλα 22 χρόνων από την Καρχηδόνα της Αφρικής. Ανήκε στην ανώτερη κοινωνική τάξη και ήταν πρόσφατα παντρεμένη. Στο μαρτυρολόγιο αναφέρεται πως είχε ένα μωράκι που το θήλαζε. Η Φιληκητάτη ήταν δούλη της Περπέτουας και όπως και τους άντρες Σατουρνίνο, Σεκούνδο και Ροβεκάτο, τους είχε φέρει στην πίστη του Χριστού η Περπέτουα. Όλοι τους ήταν κατηχούμενοι χριστιανοί και όχι ακόμα βαπτισμένοι.

Το μαρτύριό τους

Σε έναν από τους διωγμούς που έγιναν στην Καρχηδόνα το 203 μΧ συνελήφθησαν και οδηγήθηκαν στο δικαστήριο. Εκεί με παρρησία ομολόγησαν την πίστη τους στο Χριστό. Οδηγήθηκαν στις φυλακές, όπου εκεί ο πατέρας της Περπέτουας την πίεζε με πολλούς τρόπους να αρνηθεί τον Χριστό. Εκείνη όμως έμεινε αμετακίνητη. Όταν είδαν την σταθερή τους πίστη και την άρνησή τους να εγκαταλείψουν τον Χριστό, τους έριξαν στα άγρια ζώα, όπως συνηθιζόταν. Την Αγία Περπέτουα και η Αγία Φιληκητάτη σκότωσε με τα κέρατά της άγρια κατσίκα.

Μπορείτε να βρείτε ένα βιβλίο με τον βίο και το μαρτύριο των αγίων εδώ.

Στα καθ’ημάς

Τον βίο της Αγίας Περπέτουας τον είχα διαβάσει πολλές φορές μικρή. Είχαμε ένα βιβλίο στο σπίτι, όπου με λογοτεχνικό τρόπο αποδιδόταν το μαρτύριό της. Η δύναμη της πίστης και του χαρακτήρα της είναι συγκλονιστική. Όμως είναι και ένα άλλο σημείο που θέλω να σταθώ . Μου κάνει πάντα εντύπωση η σχέση αγάπης που αναπτυσσόταν ανάμεσα στους χριστιανούς της εποχής εκείνης. Η Αγία Περπέτουα και η Αγία Φιληκητάτη προέρχονταν από εντελώς διαφορετικό περιβάλλον. Η μία ήταν αρχόντισσα, η άλλη δούλη. Παρόλαυτά συνδέθηκαν τόσο βαθιά από την κοινή τους αγάπη για τον Χριστό, που έφτασαν να μαρτυρήσουν μαζί. Το σκέφτομαι αυτό, την ενότητα εκείνων των πρώτων χριστιανών, τις αληθινά αδελφικές σχέσεις τους, το πώς νοιάζονταν να φέρουν κοντά στον Χριστό όσο περισσότερους ανθρώπους μπορούσαν.

Σίγουρα δεν ήταν τίποτα ρόδινο, αυτό είναι σίγουρο. Όμως χάρη σε αυτή την επιμονή και την λαχτάρα των ανθρώπων αυτών να διαδώσουν σε όλους το φως του Χριστού, διαδόθηκε παντού το μήνυμα του ευαγγελίου. Παρά τις αδυναμίες και τα λάθη τους. Σκέφτομαι πως μπορεί να μην χρειάζεται να πέσουμε στο στόμα άγριων θηρίων στην εποχή μας. Όμως μπορούμε να διδαχθούμε πολλά από την λαχτάρα τους και την σταθερότητά τους στην πίστη, την ενότητά τους στις απίστευτες δυσκολίες, στο ίδιο το μαρτύριο. Οι σύγχρονοι χριστιανοί έχουμε πολλά να μάθουμε από τους αγίους μάρτυρες. Πιο πολλά από όσα νομίζουμε και λιγότερο προφανή από όσο πιστεύουμε.

Σας φιλώ.